بررسي غلظت آلاينده‌هاي هوا و پارامترهاي محيطي در شرايط عادي و همزمان با پاندمي كرونا، يك مطالعه موردي در بيمارستان (99-1398)

زمينه و هدف: آلودگي هوا در بيمارستان‌ها مي‌تواند تهديدي جدي براي سلامت بيماران، كادر درمان و همراهان باشد و همه‌گيري كرونا اهميت توجه به كيفيت هوا را اثبات كرد. پژوهش حاضر تاثير حضور ملاقات‌كنندگان در شرايط عادي و اعمال محدوديت‌هاي بيمارستاني در زمان پاندمي بر كيفيت هوا و پارامترهاي محيطي در يك بيمارستان را مورد ارزيابي قرار داده است. روش‌ بررسي‌: نمونه‌برداري از هواي بيمارستان ولي‌عصر (عج) زنجان در دو مقطع زماني شهريور 1398 (صبح و ساعات ملاقات) و همزمان با پاندمي در مهرماه 1399 انجام شد. كليه بخش‌هاي داخل بيمارستان و محيط بيرون از نظر آلاينده‌هاي هوا (PM2.5، PM10، NO2، SO2، CO2) و پارامترهاي محيطي (دما، رطوبت و ترازهاي صوتي) مورد بررسي قرار گرفت. يافته‌ها: نتايج اين پژوهش نشان داد به استثناي سطح ترازهاي صوتي، ديگر آلاينده‌ها در سطح مجاز است. ذرات معلق سايزهاي مختلف در هواي بيمارستان داراي همبستگي و اغلب منشاء بيروني و به واسطه فعاليت‌هاي عمراني وارد مي‌شود ولي دي‌اكسيد نيتروژن وابسته به ترافيك شهري است. ساعات ملاقات با افزايش غلظت ذرات معلق و سطح ترازهاي صوتي همراه است. پاندمي به‌واسطه رعايت پروتكل‌هاي بهداشتي در برخي بخش‌ها و بر روي برخي پارامترها تاثير مثبت داشته و باعث بهبود كيفيت هوا شده است. نتيجه‌گيري: اين پژوهش نشان داد تهويه طبيعي تاثير مستقيم بر كيفيت هوا در داخل بيمارستان دارد. همچنين پيشنهاد مي‌شود در بخش‌هايي كه بيماران حساس يا نيازمند مراقبت ويژه بستري هستند، محدوديت تردد و ملاقات اعمال شود.