بررسي تاثيرات كشاورزي شهري بر ميزان سرمايه اجتماعي ذي نفعان در دانشگاه رازي كرمانشاه

كشاورزي شهري با هدف تكميل نيازهاي غذايي شهري، ارائه خدمات اكوسيستمي و زيست‏ محيطي، افزايش ارزش‏هاي فرهنگي و اجتماعي و حتي افزايش مقاومت اقتصادي، داراي اثرات چندبعدي در هر جامعه ‏اي است. سرمايۀ اجتماعي يكي از اثرات مهمي است كه كشاورزي شهري مي‏تواند بر آن داشته باشد. پژوهش حاضر همزمان با اجراي طرح كشاورزي شهري (باغچه سبز) و با هدف واكاوي اثرات كشاورزي شهري بر سرمايۀ اجتماعي ذي نفعان در دانشگاه رازي كرمانشاه به روش پيمايشي صورت گرفت. جامعۀ آماري اين پژوهش 150 نفر از ذينفعان بود كه 108 نفر از آن‏ها بر اساس جدول كرجسي مورگان به عنوان حجم نمونه انتخاب شد. ابزار گرد‏آوري اطلاعات پرسشنامه محقق‏ساخته‏ بود كه روايي محتوايي آن با استفاده از نظرهاي كارشناسان، مورد تأييد قرار گرفت. نتايج نشان داد، افرادي كه به صورت خانوادگي به محل كشاورزي مراجعه كرده‏اند، اثرات اجراي كشاورزي شهري را بر سرمايۀ اجتماعي بيشتر دانسته‏اند. يافته‏هاي ارزيابي مدل معادلات ساختاري نشان داد كه كليۀ ابعاد انسجام اجتماعي، تعامل اجتماعي، آگاهي اجتماعي، اعتماد اجتماعي و مشاركت اجتماعي بر سرمايه اجتماعي ذينفعان در سطح 99 درصد اطمينان تأثير مثبت داشتند. به‏طوري‏كه، بعد «مشاركت اجتماعي» با ضريب مسير 0.825 بيشترين تأثيرگذاري معنا‏دار را بر سرمايۀ اجتماعي افراد مورد مطالعه و آگاهي اجتماعي (با ضريب مسير 0.599) كمترين اثر را بر سرمايه اجتماعي افراد مورد مطالعه داشته است. بنابراين، همين امر شرايط را براي تقويت تعامل و مشاركت اجتماعي و همچنين اعتماد اجتماعي فراهم كرده و زمينه‏ساز فرهنگ‏سازي متناسب با توسعه كشاورزي شهري خواهد شد و مي‏توان از نتايج به‏دست آمده از آن در روند برنامه‏ريزي و سياست‏گذاري‏هاي كلان كشاورزي و ايجاد سرمايه ‏هاي اجتماعي جديد در كشور بهره جست.