ارزيابي تأثير مداخله ورزشي بر چنگش قدرتي كارگران مواجهه‌يافته با ارتعاش دست-بازو

سابقه و هدف: نيروي چنگش يكي از متغيرهاي مهم در عملكرد عضلاني دست است كه ارتعاش بر آن تأثير منفي دارد. هدف اين مطالعه تعيين تأثير مداخله ورزشي بر چنگش قدرتي كارگران مواجهه‌يافته با ارتعاش دستبازو بود. مواد و روش ها: در اين مطالعه توصيفيمداخله‌اي، 41 نفر از كارگران شاغل در يكي از صنايع فلزي شهر اصفهان بررسي شدند. جمع‌آوري داده‌ها با استفاده از پرسش‌نامه‌هاي دموگرافيك، اندازه‌گيري شتاب ارتعاش دستبازو بر اساس استاندارد ISO 5349 و اندازه‌گيري چنگش قدرتي با دستگاه داينامومتر مدل Jamar انجام شد. مداخله حركات ورزشي دست به مدت 8 هفته اجرا شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 21 تجزيه‌وتحليل شدند. يافته‌ها: چنگش قدرتي كارگران قبل و بعد از مواجهه با ارتعاش معنادار بود (0.001 P). ميانگين نيروي چنگش قدرتي كارگران قبل از كار با ابزار مرتعش 3.8 ±42.16 كيلوگرم نيرو و پس از پايان شيفت كاري و اتمام كار كارگر با ابزار مرتعش 3.97 ±39.55 كيلوگرم نيرو بود. اختلاف مقادير نيروي چنگش قدرتي قبل از اجراي مداخله حركات ورزشي دست با نيروي چنگش بعد از اجراي مداخله معني دار به‌دست آمد (0.001 P). نتيجه‌گيري: نتايج اين مطالعه نشان داد ارتعاش سبب كاهش نيروي چنگش كارگران مي‌شود، درحالي‌كه انجام مداخله حركات ورزشي دست در بهبود چنگش قدرتي كارگران تأثيرگذار بود؛ بنابراين، انجام حركات ورزشي به‌طور مؤثر و كارآمد به بهبود نيروي چنگش قدرتي كارگران مواجهه‌يافته با ارتعاش منجر مي‌شود.