واكاوي پيامدهاي ريوي مواجهه با غلظت‌هاي كم آمونياك: يك مطالعه هم‌گروهي گذشته‌نگر در صنايع كودسازي

مقدمه و اهداف: پيامدهاي ريوي مواجهه با غلظت‌هاي كم آمونياك كمتر موردمطالعه قرارگرفته است. اين مطالعه با هدف مدل‌سازي پيامدهاي ريوي مواجهه با غلظت‌هاي كم آمونياك طراحي‌شده است. روش كار: اين مطالعه هم‌گروهي گذشته‌نگر در صنايع كودسازي و در سال 1398 انجام‌شده است. افراد موردمطالعه شامل دو گروه مواجهه‌يافته (98 نفر) و بدون مواجهه (105 نفر) بود. اندازه‌گيري ميزان مواجهه و ارزيابي علائم و پارامترهاي عملكرد ريوي با استفاده از NIOSH 6016 و پروتكل انجمن متخصصين ريه آمريكا و اروپا انجام‌شده است. تحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار IBM SPSS نسخه 22.0 و آزمون‌هاي مدل‌سازي رگرسيون خطي و لجستيك چندمتغيره انجام شد. يافته‌ها: ميزان مواجهه با آمونياك در گروه مواجهه‌يافته 1.54 ±4.80 پي‌پي‌ام بود. دو گروه بر اساس اكثر متغيرهاي فردي داراي اختلاف معني‌دار نبودند (0.05 P). فراواني همه علائم ريوي در گروه مواجهه‌يافته به‌طور معني‌داري بيشتر از گروه بدون مواجهه بود (0.001 P). بيشترين ميزان شيوع علائم ريوي در گروه مواجهه‌يافته شامل سرفه (51/%25)، خس‌خس سينه (39/%19) و تنگي نفس (37/%18) بود. همه پارامترهاي عملكرد ريه در افراد مواجهه‌يافته به‌طور معني‌داري كمتر از گروه مواجهه نيافته بود (0.05P ). مقادير پارامترهاي عملكرد ريه در گروه مواجهه‌يافته شامل FVC، FEV1 و FEV1/FVC به ترتيب 86.0%، 82.47% و 81.97% بود. نتايج مدل‌سازي رگرسيوني نشان داد مواجهه با آمونياك باعث تغييرات مخرب معني‌داري در عملكرد ريه و شيوع علائم ريوي شده است (0.05P ). نتيجه‌گيري: يافته‌هاي مطالعه بيانگر اين بود كه مواجهه با غلظت‌هاي كم آمونياك بايستي به‌عنوان عامل خطر مهم در شيوع علائم ريوي و كاهش پارامترهاي عملكرد ريوي موردتوجه قرار گيرد.