پديد آورندگان :
كرمي ، منوچهر دانشگاه علوم پزشكي همدان، دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي - مركز تحقيقات عوامل اجتماعي مؤثر بر سلامت، دانشكده بهداشت و ايمني , خزايي ، سلمان دانشگاه علوم پزشكي همدان - دانشكده بهداشت , شهبازي ، فاطمه دانشگاه علوم پزشكي همدان - دانشكده بهداشت , ميرزايي ، محمد دانشگاه علوم پزشكي همدان , بيگلرخاني ، امين دانشگاه علوم پزشكي همدان , عطايي ، علي دانشگاه علوم پزشكي همدان , بطحائي ، جلال الدين دانشگاه علوم پزشكي همدان , ظهيري ، علي دانشگاه علوم پزشكي همدان , شجاعيان ، مسعود دانشگاه علوم پزشكي همدان , زماني ، رضا دانشگاه علوم پزشكي همدان , كارشناس ، علي احسان دانشگاه علوم پزشكي همدان , حيدري مغيث ، فاطمه دانشگاه علوم پزشكي همدان , هاملمن ، كريستف نماينده سازمان جهاني بهداشت در ايران، دفتر سازمان جهاني بهداشت در ايران , حيدري مقدم ، رشيد دانشگاه علوم پزشكي همدان - مركز تحقيقات بهداشت و ايمني شغلي , خدادادي كهلان ، ايرج دانشگاه علوم پزشكي همدان - مركز تحقيقات سلامت تغذيه , بشيريان ، سعيد دانشگاه علوم پزشكي همدان - مركز تحقيقات عوامل اجتماعي مؤثر بر سلامت , كرامت ، فريبا دانشگاه علوم پزشكي همدان - دانشكده پزشكي , هاشمي ، حميد دانشگاه علوم پزشكي همدان - دانشكده پزشكي , جليلي ، ابراهيم دانشگاه علوم پزشكي همدان - دانشكده پزشكي , عزيزي جليليان ، فريد دانشگاه علوم پزشكي همدان - دانشكده پزشكي
كليدواژه :
كوويد-19 , كروناويروس , اپيدميولوژي , بروز , ايران
چكيده فارسي :
مقدمه و اهداف: اين مطالعه با هدف بررسي ويژگيهاي اپيدميولوژيك بيماران مبتلا به كوويد19 در استان همدان انجام شد.. روش كار: در اين مطالعه توصيفي - مقطعي اطلاعات دموگرافيك و اپيدميولوژيك تمامي افرادي كه از تاريخ 30/11/1398 تا 01/10/1399 با تشخيص كوويد19 به بيمارستآنهاي استان همدان مراجعه كرده بودند؛ توسط دو چكليست استخراج شد و با استفاده از نرمافزار Stata نسخه 14 مورد تجزيهوتحليل قرار گرفت. يافتهها: در اين مطالعه 9674 بيمار كوويد مثبت مورد بررسي قرار گرفتند. 11/49 درصد موارد بيماري در سالمندان بالاي 60 سال اتفاق افتاده بود. درصد فراواني نسبي ابتلا در افراد مؤنث بيشتر از افراد مذكر بود (57/51 درصد در مقابل 43/48 درصد). 05/72 درصد بيماران قطعي در شهر سكونت داشتند و 76/0 درصد آنها سابقه مسافرت به منطقههاي با شيوع بالاي بيماري دو هفته قبل از شروع علائم را گزارش كرده بودند. از طرفي بيشترين ميزان بروز اين بيماري به ازاي يكصدهزار نفر جمعيت در شهرستآنهاي ملاير، همدان و نهاوند و بيشترين ميزان كشندگي هم بهترتيب در شهرستآنهاي رزن و درگزين، تويسركان و اسدآباد اتفاق افتاده بود. در اين مطالعه، دادههاي بيماران سرپايي مشكوك، محتمل و قطعي مبتلا به كوويد19 مراجعه كننده به مراكز درماني بررسي نشده است. نتيجهگيري: با توجه به بالا بودن ميزان فوت در افراد مسن، مذكر، داراي بيماريهاي زمينهاي و افراد ساكن در مناطق روستايي بهكارگيري اقدامات احتياطي و پيشگيرانه در اين اقشار ضروريتر از سايرين است؛ توجه به اين گروههاي پرخطر در كوتاهترين زمان ممكن باعث كاهش بار ناشي از اين بيماري بر افراد و همچنين نظام بهداشت و درمان خواهد شد.