چگونگي بهره گيري مفسران معاصر از روايات تفسيري در تفسيرنگاري

تحولات تفسير نگاري دوره معاصر در بهره گيري از روايت مطالعه تفاسير و مقايسه آنها با يكديگر نشان مي دهد كه مفسران دوره هاي گوناگون در حيطه منابع تفسيري عملكردي متفاوت داشته اند.سوال مقاله چگونگي اين تغيير و تحول را در تفاسير دوره معاصر و دوره هاي قبل از آن در حيطه بهره گيري از روايت مطمح نظر قرار داده و به نتايجي دست يافته است.اين مطالعه و مقايسه كه به روش توصيفي-تحليلي انجام شد نشان داد كه روش مفسران معاصر در بهره گيري از روايات، گاه نقطه مقابل مفسران پيشين بوده است به گونه اي كه با مقايسه دوره هاي متقدم و متاخر با دوره معاصر برخي از روايات را يا بيان نكرده اند، يا با يادكرد روايت نقد سندي و دلالي آن را در پيش گرفته اند و يا در مواجهه سياق(دليل لبي و لفظي) بر رد و طرح روايت نظر داده اند گاه نيز روايت را بر سياق مقدم داشته اند.