تحليل اولويت‌بندي عوامل مؤثر بر عدم مشاركت جوامع محلي در طرح‌هاي بيابان‌زدايي (مطالعه موردي: منطقه عين خوش، استان ايلام)

نخستين گام براي افزايش مشاركت مردمي در طرح‌هاي بيابان‌زدايي، شناسايي و مرتفع نمودن موانع مؤثر بر عدم مشاركت مردمي در اجراي پروژه‌هاست. هدف اصلي اين پژوهش، تحليل اولويت‌بندي عوامل مؤثر بر عدم مشاركت ساكنان در طرح‌هاي بيابان‌زدايي است. جامعه آماري تحقيق شامل خانوارهاي روستاي عين خوش شهرستان دهلران ايلام و كارشناسان خبره در امر بيابان‌زدايي است. يافته‌هاي تحقيق نشان داد كه اولويت‌بندي شاخص‌ها با استفاده از آزمون ناپارامتريك فريدمن برحسب ميانگين رتبه از ديدگاه ساكنان منطقه به ترتيب شاخص اقتصادي، طراحياجرايي، آموزشيترويجي و اجتماعي است. همچنين اين اولويت‌بندي از ديدگاه كارشناسان خبره با استفاده از آزمون FUZZYAHP به ترتيب اولويت به صورت شاخص طراحياجرايي، اقتصادي، آموزشيترويجي و اجتماعي است. همچنين نتايج نشان داد كه در مجموع از 15 زيرشاخص مؤثر بر عدم مشاركت مردمي در طرح‌هاي بيابان‌زدايي، از ديدگاه كارشناسان خبره، زيرشاخص طراحياجرايي با عنوان عدم برنامه‌ريزي‌هاي كوتاه‌مدت، ميان‌مدت و درازمدت در امر مشاركت با ميانگين رتبه 68/11 مهم‌ترين و زيرشاخص اجتماعي با عنوان مهاجرت و كمبود نيروي جوان در روستا با ميانگين رتبه 59/3 كم اهميت‌ترين زيرشاخص است. اين در حالي است كه از ديدگاه ساكنان منطقه زيرشاخص اقتصادي ناديده گرفتن درآمد مردم به‌عنوان انگيزه اقتصادي مستقيم در اجراي طرح‌هاي بيابان‌زدايي با ميانگين رتبه 24/11 مهمترين و زيرشاخص طراحياجرايي عدم تخصيص كامل منابع مالي در زمان اجراي طرح‌هاي بيابان‌زدايي با ميانگين رتبه 63/5 كم اهميت‌ترين زيرشاخص است كه نشان مي‌دهد شاخص‌هاي اقتصادي و طراحياجرايي به همراه زيرشاخص‌هاي مربوطه مهمترين دلايل عدم مشاركت مردمي در طرح‌هاي بيابان‌زدايي در منطقه مورد مطالعه است.