تأثير آموزش همتا بر اضطراب بيماران مبتلا به تالاسمي ماژور: يك مطالعه نيمه تجربي

زمينه و هدف: تالاسمي ماژور يكي از شايع‌ترين بيماري‌هاي ژنتيكي و مزمن در عصر حاضر است. مبتلايان به بيماري‌هاي مزمن نظير تالاسمي ناگزيرند در تمام طول زندگي خود تحت درمان مداوم پزشكي قرار داشته باشند و ادامه زندگي آنها به اين درمان‌ها وابسته است. اين پروتكل درماني باعث تأثير بر جنبه‌هاي مختلف زندگي اين بيماران مي‌گردد و مي‌تواند باعث بروز اضطراب در اين بيماران شود. بر اين اساس، هدف تحقيق حاضر، تعيين تأثير آموزش همتا بر اضطراب بيماران مبتلا به تالاسمي ماژور بوده است. روش بررسي: پژوهش حاضر يك مطالعه نيمه تجربي و تك گروهي است كه در نيمه اول سال 1399در بيمارستان امام خميني زابل انجام گرفت. مشاركت كنندگان به تعداد50 نفر و به روش نمونه‌گيري مستمر از بين افراد مبتلا به تالاسمي ماژور انتخاب شدند. اطلاعات از طريق فرم اطلاعات جمعيت شناختي و مقياس سنجش اضطراب بك (BAI: Beck Anxiety Inventory) جمع آوري گرديد. مطالعه در ابتدا با انتخاب دو نفر از همتايان واجد شرايط آغاز گرديد. پس از انتخاب و آموزش همتايان، ابتدا پيش آزمون از شركت كنندگان گرفته شد. و سپس برنامه آموزش كنترل اضطراب به شركت كنندگان ارائه شد. اين برنامه آموزشي با تأكيد بر تجربه همتايان طي دو جلسه 60 دقيقه‌اي به فاصله يك ساعت در يك روز انجام شد. يك ماه پس از اتمام مداخله، از شركت كنندگان در مطالعه، پس آزمون گرفته شد. تحليل داده‌ها نيز با بهره‌گيري از نرم افزار SPSS نسخه 16 و با استفاده از آمار توصيفي (ميانگين و انحراف معيار) و استنباطي (آزمون تي زوجي) انجام يافت. يافته‌ها: ميانگين سني افراد شركت كننده در اين مطالعه24/4 ± 5/24 سال بود. در مرحله پيش آزمون، ميانگين نمره اضطراب افراد، 63/11 ± 73/17بود. در مرحله پس آزمون، اين ميانگين نمره به كاهش 32/11 ± 07/17 يافت. آزمون تي زوجي نشان داد كه نمره اضطراب افراد مبتلا به تالاسمي ماژور در مراحل پيش آزمون و پس آزمون با هم اختلاف آماري معني‌داري نداشته است (434/0 p=و 788/0t=). نتيجه‌گيري كلي: بر اساس نتايج حاصل اجراي برنامه آموزش همتا نتواسته تاثير مثبتي بر اضطراب بيماران مبتلا به تالاسمي ماژور بگذارد. پيشنهاد مي‌شود در مطالعات آتي تأثير ساير مداخلات كاهنده اضطراب مانند آرام سازي عضلاني و موسيقي درماني در كنار آموزش مورد بررسي قرار گيرد و در مطالعات آتي ساير ابزار هاي سنجش مورد استفاده قرار گرفته و گروه كنترل جهت تعيين تأثير مداخلات بر اضطراب در اين گروه بيماران لحاظ شود.