حمايت سازماني ادراك شده و كيفيت زندگي كاري كاركنان عملياتي مركز اورژانس تهران در سال 1398

زمينه وهدف: با توجه به اهميت و نقش نيروي انساني سازمان، تمركز و پرداختن به موضوعاتي مانند مؤلفه كيفيت زندگي كاري كه منجر به افزايش عملكرد كاركنان، كاهش غيبت و ترك خدمت از سوي آنان مي‌شود، مورد اهميت مي‌باشد. ارتقاي كيفيت زندگي كاري كاركنان يكي از عوامل مؤثر در ثبات و پايداري سيستم بهداشتي تلقي مي‌گردد. با توجه به موقعيت شغلي حساس و پراسترس كاركنان مركز اورژانس و همچنين، متناقض بودن نتايج تحقيقات صورت گرفته در ارتباط با كيفيت زندگي كاركنان، اين مطالعه با هدف تعيين ارتباط حمايت سازماني ادراك‌شده با كيفيت زندگي كاري كاركنان عملياتي مراكز اورژانس تهران انجام شد.روش بررسي: اين مطالعه‌ي مقطعي از نوع توصيفي همبستگي بر روي كاركنان عملياتي مركز اورژانس تهران در شش ماهه دوم سال 1398 (شش ماهه دوم سال) انجام شد. روش نمونه‌گيري به‌ صورت چند مرحله‌اي طبقه‌اي با تخصيص متناسب بود كه 200 نفر از كاركنان واجد معيار‌هاي ورود به پژوهش، از شش مركز اورژانس تهران وارد مطالعه شدند. به منظور جمع آوري اطلاعات از فرم اطلاعات جمعيت شناختي، پرسشنامه كيفت زندگي كاري Walton (QWL) و پرسشنامه حمايت سازماني ادراك شده Eisenberger استفاده شد و داده‌ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 مورد تجزيه تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: ميانگين نمره كيفيت زندگي كاري كاركنان اورژانس تهران 22 ± 96.01 بدست آمد كه در سطح متوسطي است. همچنين ميانگين حمايت سازماني كاركنان مورد پژوهش 152 ± 82.2 بدست آمد كه در سطح متوسط قرار داشت. در نهايت كيفيت زندگي كاري و هيچكدام از حيطه‌هاي آن با حمايت سازماني ادراك ‌شده همبستگي معني‌دار آماري نداشت.نتيجه‌گيري كلي: در مطالعه حاضر، بين كيفيت زندگي كاري با حمايت سازماني ادراك شده رابطه معني‌داري وجود نداشت. توجه به كيفيت زندگي كاري و حمايت سازماني ادراك ‌شده در قشر كاركنان اورژانس پيش بيمارستاني حائز اهميت است زيرا مي‌تواند جوانب مختلف شغلي، فردي، زندگي و اجتماعي آن‌ها را تحت تأثير قرار دهد.