بهره‌وري و كيفيت زندگي كاري پرستاران اورژانس

زمينه و هدف: پرستاران اورژانس يكي از بزرگ‌ترين گروه‌هاي كاري در بيمارستان و تأثيرگذارترين نيروها در تعيين كيفيت خدمات ارائه شده هستند. هسته اصلي رسالت اين بخش نجات جان بيماران است، و لازم است در كنار دانش و مهارت كافي از انگيزه و تعهد حرفه اي لازم نيز برخوردار باشند. بنابراين اطلاعات پيرامون بهره‌وري و كيفيت زندگي كاري كاركنان آن مي توانند پايه‌اي براي انجام اقدامات مناسب باشند و زمينه را براي رسيدن به شرايط مطلوب آماده سازند. هدف از اين مطالعه تعيين بهره‌وري و كيفيت زندگي كاري پرستاران بخش اورژانس بود.روش بررسي: اين مطالعه از نوع مقطعي توصيفي بود و از شهريور تا آبان ماه 1399 بر روي ۱۸۹ نفر از پرستاران شاغل در بخش اورژانس مراكز آموزشي درماني وابسته به دانشگاه علوم پزشكي شهيد صدوقي يزد، كه به روش تخصيص طبقه‌اي انتخاب شدند انجام شد. ابزار گردآوري داده‌ها شامل فرم مشخصات جمعيت شناختي، پرسشنامه كيفيت زندگي كاري پرستاري (بروكس و اندرسون، 2005) و پرسشنامه بهره‌وري پرستاران دهقان نيري و همكاران (۱۳۹۲) بود. براي تجزيه تحليل داده‌ها از آزمون‌هاي ANOVA و t-test در نرم افزار SPSS نسخه 16 استفاده شد.يافته‌ها: براساس نتايج، كيفيت زندگي كاري در بعد زمينه كاري با ميانگين و انحراف معيار (15/90 ± ۷۳/) بالاترين و در بعد جهاني با ميانگين و انحراف معيار (4/22 ± 15/61) پايين‌ترين ميانگين نمره را در بين ساير ابعاد داشت. نتايج نشان داد، از بين مشخصات كاري مورد بررسي، اشتغال هم‌زمان با بهره‌وري كاري پرستاران اورژانس ارتباط معني‌دار آماري داشت (0۵/0 p). بين كيفيت زندگي كاري پرستاران با وضعيت تأهل (0۱/0 p) و تحصيلات (0۵/0 p) ارتباط معني‌دار آماري وجود داشت. اضافه‌كاري (0۵/0 p) و انتخاب ساعت كاري (0۱/0 p) با كيفيت زندگي كاري پرستاران اورژانس ارتباط معني‌دار آماري داشت. نتيجه‌گيري كلي: با توجه به يافته‌ها، ميانگين بهره‌وري و كيفيت زندگي كاري در پرستاران بخش اورژانس به ترتيب در سطح متوسط و نسبتا ّ مطلوب قرار داشت. بر همين اساس هنوز تا دست‌يابي به بهره‌وري و كيفيت زندگي مطلوب فاصله وجود دارد. بنابراين ضروري است برنامه‌ريزي‌هاي همه جانبه جهت ارتقاي بهره‌وري و كيفيت زندگي كاري پرستاران اورژانس صورت گيرد.