«نامه به سردبير» مراقبت از راه دور، راهكاري در چالش‌هاي ارائه مراقبت تسكيني در بحران كرونا

سردبير محترم پاندمي كرونا در جهان در كنار ايجاد بحران سلامتي در سيستم‌هاي بهداشتي درماني، ساير ابعاد زندگي افراد از جمله ابعاد اقتصادي و اجتماعي را در جوامع دچار تغيير كرده است(1) و همچنان در برخي از كشورها روند رو به رشدي را داشته است(2). ادامه داشتن اين روند در نظام سلامت، ساير حيطه‌هاي درماني و مراقبتي مثل مراقبت از بيماران مبتلا به بيماري‌هاي تهديد كننده حيات را هم تحت الشعاع خود قرار داده است(3). يكي از جنبه‌هاي اساسي مراقبت، مراقبت تسكيني است كه اين رويكرد مراقبتي به دنبال بحران كرونا تحت تأثير قرار گرفته است؛ چرا كه مراقبت تسكيني داراي ابعاد و ويژگي‌هايي همچون برقراري ارتباط مؤثر، در دسترس بودن و همكاري تيمي است كه پاندمي كرونا مي‌تواند آن‌ها را دچار چالش نمايد(4). نظام ارائه مراقبت تسكيني در كشور ايران، يك نظام نوپا بوده و خدمات مراقبت تسكيني غالباّ به صورت بستري شدن بيماران در بيمارستان انجام مي‌گيرد. هر چند مراكز محدودي وجود دارند كه در ارائه خدمات به بيماران در منزل هم فعاليت مي‌كنند و گروه‌هاي مختلف ارائه دهنده مراقبت همچون پزشك و پرستار با توجه به نيازهاي بيماران ويزيت و ارائه خدمات در منزل را انجام مي‌دهند(5). در هر دو حالت بستري شدن در بيمارستان يا مراقبت در منزل امكان تماس افراد با همديگر را زياد كرده و زمينه‌اي براي گسترش ويروس كرونا مي‌باشد. از طرفي ديگر بيماران نيازمند مراقبت تسكيني كه مبتلا به بيماري‌هاي تهديد كننده حيات مي‌باشند، رنج‌هاي مختلفي از ابعاد جسمي، رواني، معنوي و عاطفي را تجربه مي‌كنند كه اين مسائل بيماران را در برابر خطر ابتلا به كرونا آسيب پذير مي‌كند(6). بنابرين ارائه مراقبت تسكيني در بحران كرونا با چالش‌هايي همراه است كه بايد با ارايه راهكاري مناسب، تهديدهايي كه در زمينه ارائه مراقبت وجود دارد را تعديل نمود تا بيماران و خانواده‌ها و همچنين سيستم مراقبتي دچار آسيب‌هاي جدي نشوند. هدف در اين نامه به سردبير تعيين جايگاه مراقبت از راه دور به عنوان راهكار مراقبتي مؤثر در عرصه مراقبت تسكيني در كشور ايران در زمان بحران كرونا مي‌باشد.