درك پرستاران از جو اخلاقي، استدلال و شهامت اخلاقي در بيمارستان

زمينه و هدف: جو اخلاقي محيط كار پرستاران باعث مي‌شود پرستار با سهيم شدن در تصميم‌گيري به سطوح بالاتري از استدلال اخلاقي دست يابد. اگرچه داشتن توانايي تصميم‌گيري حائز اهميت است، اما پاسخ درست به موقعيت‌ها و غلبه بر ترس نياز به شهامت اخلاقي دارد. بنابراين مطالعه حاضر با هدف تعيين درك پرستاران از جو اخلاقي، استدلال و شهامت اخلاقي در بيمارستان انجام گرفته است. روش بررسي: پژوهش مقطعي حاضر از نوع توصيفي است كه در اسفند ماه 1398 روي 87 نفر از پرستاران شاغل در بيمارستان‌هاي شهرستان‌هاي ميبد و اردكان، انجام شد. جهت جمع‌آوري داده‌ها از ابزار جو اخلاقي(HECS)، ‌آزمون معضلات اخلاقي پرستاري (NDT) و پرسش‌نامه شهامت اخلاقي (PMC) بهره گرفته شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 16و آمار توصيفي و تحليلي (پيرسون، آزمون تي مستقل) آناليز شد. يافته‌ها: محدوده سني شركت‌كنندگان 5024 سال و با ميانگين 7/26 ±32/97 بود. ميانگين نمره جو اخلاقي 17/42 ±83/72، استدلال اخلاقي6/91 ±45/00 و شهامت اخلاقي 6/04 ±45/55 به دست آمد. بين جنس و درك از جو اخلاقي تفاوت معناداري يافت شد (0/03=P). اما ساير ويژگي‌هاي فردي پرستاران با متغيرهاي مورد‌بررسي تفاوت معناداري نداشتند (0/05 P). نتيجه‌گيري: بر اساس يافته‌ها ميانگين نمره سه متغير درك پرستاران از جو اخلاقي حاكم در بيمارستان، شهامت اخلاقي و استدلال اخلاقي بالاتر از نمره ميانه بوده است كه نشان‌دهنده‌ مناسب بودن جو اخلاقي حاكم در بيمارستان و توانايي مطلوب پرستاران در رويارويي با تنش‌هاي اخلاقي و موقعيت‌هاي بحراني است. اما با توجه به ضرورت ارتقا و بهبود مستمر سازمان‌ها و نيروي انساني شاغل در آن پيشنهاد مي‌شود با برنامه‌ريزي و به‌كارگيري مداخلات مناسب جو اخلاقي حاكم بر بيمارستان‌ها بهبود داده شود و شهامت اخلاقي و استدلال اخلاقي در پرستاران ارتقا داده شود.