نقش ميانجي انعطاف‌پذيري شناختي در رابطه بين استرس شغلي و بهزيستي روان‌شناختي پرستاران

زمينه و هدف: يكي از مشكلات مرتبط با سلامت در محيط كار، استرس مرتبط با شغل است. پرستاري از جمله مشاغلي است كه در آن پرستاران استرس زيادي را تجربه مي‌كنند. استرس طولاني‌ مدت كار بر سلامت جسماني و رواني پرستاران تأثير منفي مي‌گذارد و بهزيستي روانشناختي آنها را كاهش مي‌دهد. يكي از متغيرهايي كه به نظر مي‌رسد مي‌تواند چگونگي اين رابطه را توضيح دهد انعطاف‌پذيري شناختي است. بنابراين هدف از پژوهش حاضر تعيين رابطه بين استرس شغلي با بهزيستي روانشناختي با نقش ميانجي انعطاف پذيري شناختي مي‌باشد. روش بررسي: پژوهش حاضر مطالعه اي مقطعي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري شامل تمام پرستاران مشغول به كار در بيمارستان هاي وابسته به دانشگاه علوم پزشكي اصفهان در سال 1398 بود. با استفاده از روش نمونه گيري خوشه اي چهار بيمارستان (كاشاني، چمران، خورشيد و حجتيه) به صورت تصادفي انتخاب شدند و پس از آن از هر بيمارستان 4 بخش به صورت تصادفي و روش قرعه كشي انتخاب شد و پرسشنامه ها بصورت تمام شماري در بين پرستاران آن بخش ها به تعداد 150 نفر توزيع شد. ابزار پژوهش شامل چهار پرسشنامه بود. 1 پرسشنامه مشخصات فردي 2 پرسشنامه استرس شغلي 3HSE پرسشنامه بهزيستي روانشناختي Ryff فرم كوتاه 4 پرسشنامه انعطاف‌پذيري شناختي جهت تجزيه و تحليل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه 16 و از مراحل پيشنهادي Baron و Kenny به روش رگرسيون سلسله مراتبي استفاده شد. يافته‌ها: نتايج تحليل رگرسيون نشان داد كه در مرحله اول استرس شغلي (0.42= β) پيش بيني‌كننده معنادار بهزيستي روانشناختي است. در مرحله دوم متغيرهاي استرس شغلي و انعطاف‌پذيري شناختي (به ترتيب، 0.21= β و 0.54= β) بهزيستي روانشناختي را پيش‌بيني كردند. با توجه اينكه بتاي استرس شغلي در مرحله دوم نسبت به مرحله اول كاهش يافت، نقش ميانجي جزئي انعطاف‌پذيري شناختي در رابطه بين استرس شغلي و بهزيستي روانشناختي مورد تاييد قرار گرفت. نتيجه‌گيري: بيشتر افراد مي توانند براي مدت كوتاهي با استرس مقابله كنند اما استرس مزمن باعث ايجاد تغييراتي در وضعيت فيزيولوژيكي و روانشناختي مي‌شود كه از پيامدهاي آن مي توان به كاهش بهزيستي روانشناختي اشاره كرد. به نظر مي‌رسد در رابطه بين استرس شغلي و بهزيستي روانشناختي برخي از عوامل نقش ميانجي دارند از جمله انعطاف‌پذيري شناختي كه در اين پژوهش مورد بررسي و تاييد قرار گرفت. در اين راستا پيشنهاد مي‌شود كه جلساتي با هدف آموزش انعطاف‌پذيري شناختي براي پرستاران برگزار گردد و اثربخشي آن بر افزايش بهزيستي روانشناختي مورد بررسي قرار گيرد.