تأثير فعاليت ورزشي هنگام دياليز بر كيفيت خواب سالمندان تحت همودياليز: مطالعه مقدماتي

زمينه و هدف: جمعيت سالمند در جهان و همچنين در ايران روند رو به افزايش دارد، كه اين روند ميتواند نشانگر افزايش قابل توجه بيماري هاي مزمن بويژه بيماريهاي نارسايي كليوي در سالمندان و عوارض همراه آن از جمله اختلال خواب، باشد كه سبب اختلال در فعاليت هاي روزانه و كيفيت پايين زندگي در اين بيماران مي گردد. بنابراين پژوهشگر برآن شد تا پژوهشي را با استفاده از فعاليت ورزشي و تاثير آن بر كيفيت خواب بيماران سالمند تحت همودياليز انجام دهد. روش بررسي: پژوهش حاضر از نوع تحقيق تجربي مي باشد كه برروي 30 سالمند بيمار سالمند تحت همودياليز ( 15 نفر گروه آزمون و 15 نفر گروه كنترل) در مركز خيريه غياثي شهر تهران سال 99-1398انجام شد. ابزارهاي پژوهش شامل فرم اطلاعات جمعيت شناختي، آزمون كوتاه شناختي و پرسشنامه كيفيت خواب پيست بورگ بود. در گروه آزمون سالمندان فعاليت ورزشي به مدت 8 هفته و 3 بار در هفته در طول دياليز انجام دادند. در گروه كنترل بجز مداخلات روتين مداخله اي انجام نگرفت. يافته ها: با مقايسه كيفيت خواب بين هفته اول و هشتم پژوهش در گروه آزمون، مشخص شد كه بعد از اجراي برنامه ورزشي، كيفيت خواب بصورت معني داري بهبود يافت(p 0.0001) ولي مقايسه توزيع ميانگين كيفيت خواب بين هفته اول و هشتم پژوهش در گروه كنترل به لحاظ آماري كاهش معني دار داشت(0.001=P). مقايسه توزيع ميانگين كيفيت خواب بين دو گروه آزمون و كنترل قبل از انجام پژوهش به لحاظ آماري معني دار بود(0.035=P) و گروه كنترل كيفيت خواب بهتري داشتند و اين تفاوت توزيع ميانگين كيفيت خواب بين دو گروه در هفته هشتم پژوهش به لحاظ آماري نيز معني دار شد (p 0.0001) و در پايان مداخله كيفيت خواب در گروه آزمون بهتر از گروه كنترل شد. بحث و نتيجه گيري: نتايج اين پژوهش علاوه بر اينكه ميتواند در افزايش دانش پرستاري موثر باشد همچنين، مي تواند از اين روش به عنوان يك روش ايمن و كم هزينه كه بر بهبود كيفيت خواب سالمندان تحت همودياليز موثر است، استفاده كرد.