تجزيه و تحليل كاركردهاي بيومكانيكي بليدپليت غيريكپارچه: آناليز المان محدود

زمينه و هدف: انحراف در امتداد سالم استخوان از مشكلات رايج بيماران ارتوپدي است. يكي از اين اختلالات بصورت خاص در زانو بصورت ژنوواروس و ژنووالگوس مي باشد. انديكاسيون مشخص براي اصلاح اين مشكلات وجود دارد كه اين اصلاح معمولا بصورت جراحي با استئوتومي و تغيير شكل و ثابت كردن استخوان در موقعيت جديد مي باشد. در اين زمينه تكنيك هاي فراواني چه از نظر جراحي، چه از نظر نوع استئوتومي و چه از نظر نوع و وسيله فيكساسيون وجود دارد. هدف اين مطالعه طراحي نمونه مدولار بليدپليت و مقايسه المان محدود اين دو حالت است. در اين پژوهش رفتار بيومكانيكي دو روش با بارگذاري شبه استاتيك روي مدل ساخته شده در نرم افزارهاي المان محدود بررسي مي شود. براي اين منظور از تصاوير ثبت شده به روش سي تي اسكن از يك مرد 37 ساله در 384 مقطع بصورت محوري استفاده گرديد و جهت پردازش به نرم افزار ميميكس منتقل شد. سپس، مدل تحت آناليز بيومكانيكي به صورت شبه استاتيك در محيط نرم افزار آباكوس قرار گرفت. براي دستيابي به مدل واقعي از لحاظ خواص، استخوان بصورت ارتوتروپيك و ايمپلنت استيل ضد زنگ در نظر گرفته شد. در مقايسه تنش در بليدپليت و استخوان ،در نوع بليدپليت مدولار تنش هم روي پلاك و هم روي استخوان كمتر مي شود كه احتمالا به دليل اتلاف انرژي در محل اتصال بليد و پليت مي باشد. كرنش در بليد پليت مدولار به ميزان قابل توجهي كمتر از بليد پليت هاي قديمي مي باشد منتها از اين نظر كرنش استخوان بدون ارتز شباهت بيشتري به گذاشتن بليد پليت هاي قبلي دارد.