بررسي پيشرفت تحصيلي دانشجويان فارسي زبان ادبيات انگليسي برپايۀ نظريۀ انتساب وينر

پژوهشگرانِ روان‌شناسي شناختي معتقدند باورهاي دانشجويان در مورد عوامل موفقيت و شكست، به طور گسترده بر پيشرفت تحصيلي آن ها تأثيرگذار است. پژوهش حاضر، با بهره‌گيري از نگرشي كيفي، به بررسي و مقايسۀ عواملي  پرداخته است كه فرآگيران زبان انگليسي به عنوان زباني خارجي، موفقيت و شكست تحصيلي خود را به آن ها نسبت مي دهند. همچنين، مقاله حاضر ارتباط اين عوامل را با پيشرفت تحصيلي زبان آموزان مورد بررسي قرار داده است تا به پرسش پژوهش پاسخ دهد؛ اينكه چه ارتباطي ميان عواملي كه زبان آموزان ايراني موفقيت ها و شكست هاي تحصيلي خود را به آن ها نسبت مي دهند و پيشرفت تحصيلي آن ها وجود دارد؟ از طريق مصاحبۀ نيمه ساختار يافته با 40 دانشجوي سال سوم و چهارم دورۀ كارشناسي رشتۀ زبان و ادبيات انگليسي، عوامل مؤثر در پيشرفت تحصيلي مورد بررسي قرار گرفتند. با بهره‌گيري از روش مقايسۀ پيوسته و الگوي رمز گذاري نظريۀ داده محور، عوامل انتسابي دانشجويان در دو مجموعۀ اصلي عوامل درون فردي و عوامل برون فردي دسته بندي شدند. در اين راستا، پنج عامل شامل توانايي، تلاش، ميزانِ علاقه به درس‌ها، انتخاب آگاهانه و اشتياق به يادگيري، به عنوان زيرمجموعۀ شاخص اصلي عوامل درون فردي و هفت عامل شامل سختي آزمون، شانس، مدت زمان مطالعه، كيفيت تدريس، شرايط فردي و خانوادگي، اجبار خانواده و ماهيت درس‌ها، به عنوان زيرمجموعۀ شاخص اصلي عوامل برون فردي به دست آمدند. يافته‌ها نشان داد كه شركت كنندگان موفق پژوهش، موفقيت تحصيلي خود را به عوامل درون فردي نسبت مي دهند؛ در حالي‌ كه شركت كنندگان ناموفق، شكست تحصيلي خود را با عوامل برون فردي مرتبط مي دانستند. يافته هاي پژوهش حاضر، كاربردهاي آموزشي بسياري براي استادها و دانشجويان به همراه دارد.