اصل عدم تذكيه با رويكردي بر آراي امام خميني (س)

پژوهش حاضر با هدف اعتبارسنجي «اصل عدم تذكيه» و دامنه جريان آن در انواع مختلف شبهه با محوريت آراي امام خميني نگاشته شده و در هر مورد پس از نقد و بررسي نظرات علما، نظر نهايي امام خميني ارائه‌شده است، روش به‌كاررفته در آن كتابخانه‌اي و رايانه‌اي بوده و يافته‌هاي پژوهش حاكي از آن است كه ازنظر امام خميني در شقوق مطروحه در شبهات حكميه، به دليل اشكالات عدم جريان استصحاب عدم ازلي و تعدد موضوع در قضاياي متيقنه و مشكوكه و اشكال اصل مثبت بودن در برخي شقوق، «اصل عدم تذكيه» جاري نمي‌شود و در شبهات موضوعيه با چشم‌پوشي از اشكالات مطروحه در شبهات حكميه –كه ايشان معتقدند در اينجا نيز مطرح است در موردي كه گوشت يا جلد مطروحه‌اي يافت شود، اصل عدم تذكيه جاري و در ساير شقوقِ شبهات موضوعيه نمي‌توان حكم به عدم تذكيه نمود و در جلود و گوشت‌هايي كه از سرزمين‌هاي ديگر وارد مي‌شود، اصاله الحليه و اصاله الطهاره بدون معارض جريان مي‌يابد.