تعيين مناطق مستعد آب زيرزميني با استفاده از مدل‌هاي SI، WOE و Shannon (مطالعه موردي: لنجانات اصفهان)

شناسايي مناطق مستعد آب زيرزميني به عنوان يكي از منابع مهم براي تامين آب آشاميدني، كشاورزي، تنوع اكولوژيكي و صنايع مختلف از موارد مهم و ضروري در مديريت منابع آب هر كشوري به‌ويژه كشورهاي در حال توسعه محسوب مي‌شود. در اين پژوهش، نقشه پهنه‌بندي آب زيرزميني به منظور مديريت و برنامه‌ريزي منابع آب زيرزميني با استفاده از مدل‌هاي WOE، SI و Shannonدر بستر ArcGIS10.5 در اين منطقه ارائه شد. بدين منظور موقعيت جغرافيايي 624 چاه با دبي بيشتر از 10 مترمكعب بر ثانيه در منطقه به دو گروه واسنجي (70 درصد) و اعتبارسنجي (30 درصد) تقسيم شدند. در اجراي هر سه مدل از پارامترهاي موثر در پتانسيل‌يابي آب زيرزميني شامل: ارتفاع، شيب، جهت شيب، انحناي زمين، زمين‌شناسي، كاربري اراضي، خاك‌شناسي، شاخص رطوبت توپوگرافي، فاصله ازگسل، تراكم گسل، تراكم آبراهه و فاصله از آبراهه منطقه استفاده شد. همچنين براي اعتبارسنجي نتايج مدل‌ها از منحني ROC در نرم‌افزار SPSSاستفاده شد. بيشترين صحت براي اين منطقه به مدل شاخص آماري اختصاص داشت كه مقدار AUCبراي اين مدل، 5/84 درصد و بعد از آن به ترتيب مدلهاي وزن شواهد با 6/81 و آنتروپي شانون با 6/80 درصد قرار دارند. بيش از 60 درصد منطقه داراي پتانسيل آب زيرزميني متوسط تا خيلي زياد است. مدل شاخص آماري براي اين منطقه مناسب‌تر و با دقت خوب است. تعيين مناطق با پتانسيل بالاي آب زيرزميني با استفاده از روش‌هاي مذكور براي اجراي برنامه‌هاي مديريتي، مناسب است.