برآورد جريان اكولوژيكي رودخانه قزل اوزن در استان كردستان با استفاده از روش هاي هيدرولوژيكي

به منظور پيشگيري از اثرات منفي دراز مدت طرح هاي توسعه منابع آب بر اكوسيستم هاي رودخانه اي، لازم است نيازمندي هاي هيدرولوژيكي و اكولوژيكي رودخانه در قالب يك نياز آب اكولوژيكي، تعريف شده و در تعاملات تخصيص آب مدنظر قرار گيرد. هدف اصلي در اين پژوهش، ارزيابي و برآورد توزيع ماهانه جريان اكولوژيكي رودخانه قزل اوزن، با دوره آماري 25 ساله و با استفاده از روش هاي هيدرولوژيكي تنانت، تسمن، تحليل منحني تداوم جريان، انتقال منحني تداوم جريان، اسمختين و مدل ذخيره روميزي است. نتايج اين پژوهش نشان داد، روش انتقال منحني تداوم جريان به دليل در نظر گرفتن كلاس هاي مختلف اكولوژيكي، توجه به تغييرپذيري طبيعي جريان و سعي به حفظ اين تغييرپذيري در جريان هاي اكولوژيكي پيشنهادي خود، نسبت به روش هاي ديگر ارجحيت دارد و به منظور حفظ الگوي كلي تغييرپذيري جريان، از شيفت منحني تداوم جريان طبيعي استفاده مي كند. اين روش تطابق بهتري با پتانسيل جريان رودخانه قزل اوزن و روش مديريت اكولوژيكي آن دارد. براي حفظ رودخانه قزل اوزن در حداقل وضعيت اكولوژيكي قابل قبول (كلاس مديريت اكولوژيكي C) به ترتيب شدت جريان متوسط سالانه معادل 3.11 (23% متوسط جريان سالانه)، 1.91 (22% متوسط جريان سالانه)، 1.43 (25% متوسط جريان سالانه)، 0.84 (30% متوسط جريان سالانه) و 0.28 (32% متوسط جريان سالانه) مترمكعب بر ثانيه، بايد در محدوده پنج ايستگاه‌ هيدرومتري بيانلو، نساره عليا، سلامت آباد، حسن خان و شادي آباد برقرار باشد.