مديريت بهره برداري از سدهاي مخزني در شرايط تغيير اقليم با استفاده از الگوريتم بهينه‌سازي جستجوي شكار گروهي دلفين‌ها

در پژوهش حاضر، از الگوريتم بهينه‌سازي چندهدفه جستجوي شكار گروهي دلفين‌ها (MODEA) در تهيه قواعد بهره‌برداري بهينه سد گاوشان در استان كرمانشاه، در شرايط تغييراقليم، استفاده شد. اين قواعد با دو هدف كمينه‌سازي آسيب‌پذيري و بيشينه‌سازي اطمينان‌پذيري در شرايط پايه از فروردين 1386 الي مهرماه 1398 و شرايط تغييراقليم فروردين 1420 الي مهرماه 1432 تهيه شدند. نتايج نشان داد كه در شرايط تغييراقليم بر اساس سناريوي متوسط، ضمن افزايش دما به ميزان 8/1 و كاهش بارش به ميزان 1/20%، ميزان رواناب نيز به 69/0 مقدار دوره پايه كاهش مي‌يابد. به‌علاوه محدودة تغييرات آسيب‌پذيري در شرايط پايه و تغييراقليم، به ترتيب، برابر 18 تا 45 % و 10 تا 39 ٪ و محدودة تغييرات اطمينان‌پذيري در شرايط مذكور، به ترتيب، برابر 52 تا 5/89 ٪ و 28 تا 90 ٪ بوده و به‌ ازاي اطمينان‌پذيري 80 %، مقادير آسيب‌پذيري به ترتيب، به‌ ميزان 33 و 30 % براي شرايط پايه و تغييراقليم برآورد گرديد. مقايسة حجم رهاسازي و حجم كمبود نياز آبي به‌ازاي نقطه پرتوي حاصل از اطمينان‌پذيري 80% ضمن افزايش ميزان رهاسازي در شرايط تغييراقليم نسبت به شرايط پايه، نشان‌دهنده تطابق بيشتر ميزان رهاسازي از مخزن با تقاضا و عملكرد بهتر سد در شرايط تغييراقليم مي‌باشد.