الگوي بدبيني سازماني در دانشگاه‌ها

پژوهش حاضر باهدف طراحي الگوي بدبيني سازماني مبتني بر رويكرد داده بنياد در دانشگاه‌هاي شهرستان كاشان انجام‌گرفته است. روش تحقيق آميخته از نوع طرح متوالي اكتشافي است. در بخش كيفي از روش داده بنياد جهت طراحي الگوي بدبيني سازماني استفاده شد. داده‌هاي بخش كيفي پژوهش از مصاحبه با 16 نفر از اساتيد و كارشناسان دانشگاه‌هاي كاشان به‌دست‌آمده است. تعداد نمونه‌ ها در بخش كيفي با روش گلوله برفي و مبناي اتمام مصاحبه‌ ها، قاعده اشباع نظري بوده است. جامعه آماري شامل 442 نفر هست. نمونه آماري در بخش كمي بر اساس فرمول كوكران در جامعه محدود محاسبه‌شده كه بر اين اساس تعداد نمونه 206 نفرمي‌باشد. نمونه‌ گيري طبقه ‌اي تصادفي در 3 طبقه (دولتي و آزاد و پيام نور) انجام‌گرفته است. پژوهش مبتني بر مدل پارادايمي اشتراوس و كوربين مي‌باشد كه شش دسته از عوامل شامل شرايط علي پديده مركزي راهبردها پيامدها و عوامل مداخله‌گر و زمينه‌اي در ايجاد مدل نقش ايفا مي‌كنند. بخش كمي شامل آزمون مدل كيفي مي‌باشد. پس از بررسي روايي محتواي شاخص‌ها سنجش متغيرها و تأييد آن‌ها اقدام به تهيه پرسشنامه محقق ساخته بر اساس آن شده است. نتايج حاكي از مناسب بودن آن‌ها دارد يعني شرايط علي بر پديده مركزي مؤثر است. پديده‌ي مركزي بر راهبردها و عوامل مداخله‌گر نيز بر راهبردها مؤثر است. عوامل زمينه‌اي بر راهبردها مؤثر است و راهبردها بر پيامدهاي بدبيني سازماني مؤثر است.