پوشش‌دهي اهداف و نواحي در شبكۀ حسگر بي‌سيم با استفاده از الگوريتم‌هاي تحليلي و تكاملي در حل مسائل بهينه‌سازي

شبكۀ حسگر بي‌سيم، متشكل از مجموعه‌اي از حسگرهاي توزيع مكاني‌شده با ساختار ازپيش‌معين يا تصادفي است. مسئلۀ پوشش‌دهي، يكي از شاخص‌هاي عملكردي اين شبكه، شامل سه دسته پوشش‌دهي اهداف، نواحي و مرز است. مسئلۀ مدنظر اين مقاله به تحليل مسائل پوشش‌دهي اهداف و نواحي در يك شبكه با پخش تصادفي معطوف است. در اين راستا، الگوريتم تحليلي شديدترين نزول مبتني بر قاعده‌هاي آرميجو و وولف براي نخستين‌بار براي حل مسئلۀ پوشش‌دهي اهداف پيشنهاد مي‌شود و در مسئلۀ پوشش‌دهي نواحي از يك روش تركيبي مبتني بر روش شديدترين نزول و الگوريتم‌هاي تكاملي وراثتي و جهش قورباغه‌اي به‌هم‌آميخته استفاده مي‌شود. بر مبناي ارزيابي عملكرد روش‌هاي پيشنهادي در سناريوهاي مختلف، مشخص مي‌شود استفاده از روش شديدترين نزول در مقايسه با الگوريتم وراثتي به پيچيدگي محاسباتي كمتر و دقت بالاتر در پوشش‌دهي اهداف منجر مي‌شود و مهم‌تر اينكه اين روش، قابليت مديريت نحوۀ حركت حسگرها به مقصد را نيز دارا است. نتايج در مسئلۀ پوشش‌دهي نواحي نيز نشان مي‌دهند الگوريتم‌ جهش قورباغه‌اي به‌هم‌آميخته در مقايسه با الگوريتم وراثتي، دقت بيشتري در پوشش‌دهي دارد؛ البته اين افزايش در ازاي پيچيدگي بالاتر حاصل مي‌شود.