اثر بخشي آموزش تقويت حواس پنج‌گانه بر توانمندي شناختي و مهارت هاي اجتماعي دانش آموزان با اختلال يادگيري رياضي

زمينه و هدف: كم تواني يادگيري خاص اختلالي است كه با توانايي دانش آموز در گوش دادن، فكر كردن، صحبت كردن، نوشتن، هيجي كردن، يا انجام محسابات رياضي تداخل ايجاد مي كند. دانش آموزان با كمتواني يادگيري خاص ممكن است در خواندن، نوشتن، يا رياضي مشكل داشته باشند. هدف از انجام اين پژوهش بررسي اثربخشي آموزش تقويت حواس پنج گانه بر توانمندي شناختي و مهارتهاي اجتماعي دانش آموزان با اختلال يادگيري رياضي بود. روش: پژوهش حاضر نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون-پس آزمون با دو گروه گواه و آزمايش و مرحله پيگيري بود. جامعه آماري پژوهش شامل تمامي دانشآموزاني بود كه در سال تحصيلي 99-1398 به مركز مشكلات يادگيري شهرستان فردوس مراجعه كردند. از اين جامعه تعداد 30 دانشآموز به صورت نمونه گيري هدفمند، انتخاب و به صورت تصادفي در گروه آزمايش و گواه جايدهي شدند. سپس آزمون هوش وكسلر كودكان (2003) اجرا و از پرسشنامه مهارت هاي اجتماعي ماتسون (1983) و سياهه درجه بندي رفتاري كنش هاي اجرايي (جيويا وهمكاران،2000) به عنوان ابزارهاي جمعآوري داده ها در دو مرحله پيش آزمون و پس آزمون استفاده شد. گروه آزمايش به مدت 10 جلسه 70 دقيقه اي تحت آموزش تقويت حواس پنج گانه قرار گرفت و گروه گواه مداخله اي دريافت نكرد. در پايان هر دو گروه مجدداً به ابزار پژوهش پاسخ دادند (پس آزمون) و در پايان دوره پيگيري پس از دو ماه انجام شد. داده ها به روش تحليل كوواريانس يك راهه در محيط نرم افزار spss نسخه 23 تحليل شدند. يافته ها: نتايج تحليل داده ها نشان داد كه اثر گروه بر تركيب متغيرهاي توانمندي شناختي (0/847=اندازه اثر، 0/001 p و 149/942=F) و مهارت هاي اجتماعي (0/824=اندازه اثر، 0/001 p و 126/809=F) در دانش آموزان با اختلال يادگيري معنادار است. نتيجهگيري: بر اساس يافته هاي اين پژوهش، آموزش تقويت حواس پنج گانه مي تواند به عنوان يك مداخله موثر بر توانمندي شناختي و مهارت هاي اجتماعي دانش آموزان با اختلال يادگيري رياضي مورد استفاده قرار گيرد.