تاثير سياست گذاري دولتها در مواجهه با بحران كوويد 19 (مطالعه تطبيقي تجربه‌هاي آمريكا، چين و ايران)

شكل گيري پاندمي كوويد 19 و چگونگي مقابله دولت ها با آن پرسش هاي مختلفي را در حوزه توانايي دولتها با توجه به ماهيت و شكل دولت ها و رابطه آنها با جامعه برانگيخته است. در اين پژوهش با بررسي سه كشور آمريكا، چين و ايران كه از نظر نوع نظام سياسي، ميزان تمركز اداري و مدل اقتصادي، تفاوت هاي چشمگير و تجربه هاي مختلفي در مواجهه با اين بحران دارند، اين پرسش مطرح شده كه چه عواملي باعث موفقيت چين در مهار بحران كرونا و ناكامي نسبي آمريكا و ايران در مقابله با اين اپيدمي شده است؟ يافته‌هاي پژوهش حاكي از اين است كه مولفه‌هاي دولت اقتدارگراي توسعه گرا در چين به ويژه نخبگان مصمم، ديوان سالاري كارآمد و سياست گذاري منسجم، در كنار ضعف جامعه مدني و بهره گيري از ابزارهاي قهري، نقش مهمي در موفقيت چين در مواجهه با كرونا داشته است، با اين حال در آمريكا و ايران علي رغم تفاوت هاي چشمگير موجود، عدم واكنش منسجم؛ معضل تصميم گيري و شكاف هاي سياسي؛ و ماهيت اقتدارگريز جامعه ايران و قدرتمندي جامعه مدني آمريكا، زمينه تداوم بحران را فراهم آورده است. البته بحران كرونا در ايالات متحده كه قدرتمندترين اقتصاد جهاني است با وضعيت ايران كه به دليل مشكلات مديريتي و تحريم ها، از مدتها قبل نيز دستخوش بحران چشمگير و رشد اقتصادي منفي بوده، تفاوت هاي قابل ملاحظه اي دارند. روش پژوهش، بررسي تطبيقي و روش جمع آوري داده‌ها، كتابخانه اي است. اين تحقيق براساس آمار رسمي انجام شده و وضعيت اين كشورها از آغاز پاندمي تا 10 آگوست 2021 را مورد توجه قرار داده است.