مطالعه ارتباط بين مولفه‌هاي تحول در باورها و رفتارها‌ي توسعه‌اي و بيگانگي اجتماعي (مورد مطالعه: دانشجويان دانشكده‌هاي حقوق و علوم اجتماعي و كشاورزي دانشگاه تبريز)

توسعه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ي جوامع تنها در گرو رشد اقتصادي يا برنامه‌هاي معطوف به آن نمي‌باشند، بلكه مولفه‌هاي تحول در باورها و رفتار‌ها به عنوان پيش‌شرط‌هاي توسعه، از اهميت اساسي برخوردار هستند. بر همين اساس اين تحقيق با هدف مطالعه ارتباط بين مولفه‌هاي تحول در باورها و رفتارهاي توسعه‌اي و ارتباط آن‌ها با بيگانگي اجتماعي نگاشته شد. روش تحقيق از نوع پيمايشي بوده و جامعه آماري شامل دانشجويان دانشكد‌هاي حقوق و علوم اجتماعي و كشاورزي دانشگاه تبريز بود كه 263 نفر از آن‌ها به شيوۀ نمونه‌گيري طبقه‌اي براي مطالعه انتخاب شده‌اند. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه جمع‌آوري و توسط نرم افزارهاي SPSS و Lisrel تحليل شده‌اند. نتايج نشان داد كه ميزان مولفه‌هاي «جامعه‌پذيري» و «وقت‌شناسي» بالاتر از حد متوسط، مولفه‌هاي «انضباط اجتماعي» و «صداقت و راستگويي» پايين‌تر از حد متوسط و مولفه‌ي «رعايت حقوق ديگران» و «بيگانگي اجتماعي» در حد متوسط مي‌باشند. نتايج آزمون فرضيه‌ها حاكي از آن بود كه بين مولفه‌هاي جامعه‌پذيري، انضباط اجتماعي، رعايت حقوق ديگران، وقت‌شناسي و صداقت و راستگويي با بيگانگي اجتماعي ارتباط معنادار و منفي وجود دارد. همچنين تفاوت ميانگين بيگانگي اجتماعي برحسب نوع دانشكده، جنس و مقطع تحصيلي با بيگانگي اجتماعي معنادار شد. براساس نتايج برازش مدل مسير، متغير جامعه‌پذيري بيشترين تاثير را بر بيگانگي اجتماعي داشت. بعد از اين متغير نيز انضباط اجتماعي، وقت‌شناسي، رعايت حقوق ديگران و صداقت و راستگويي در رده‌هاي بعدي قرار گرفتند. در مجموع متغيرهاي مذكور توانستند 36 درصد از تغييرات بيگانگي اجتماعي را تبيين نمايند.