واكاوي بحران‌هاي وجودي در مردانِ بي‌وفا و بررسي اثربخشي مشاوره بومي مبتني بر آن بر گرايش به خيانت زناشويي

هدف: هدف پژوهش واكاوي بحران ‌هاي وجودي در مردانِ بي‌ وفا و بررسي اثربخشي مشاوره بومي مبتني بر آن بر گرايش به خيانت زناشويي بود. روش: روش پژوهش، تركيبي از نوع اكتشافي و شامل دو مرحله كيفي و كمي بود. در مرحله كيفي از روش پديدارشناسي تفسيري استفاده شد. در اين مرحله 18 نفر از مردان خيانت كرده شهرستان شاهين دژ با استفاده از نمونه‌ گيري هدفمند انتخاب و مورد مصاحبه قرار گرفتند. داده ‌ها با استفاده از روشِ كُلايزي تحليل گرديد. اين تحليل منجر به شناسايي شش مضمون (درنگ گريزي، سرنوشت ناپذيري، كشمكش با تنهايي وجودي، عشق توخالي و ميل محور، استحاله مرضي ارزش‌ ها و پوچي‌ گريزي) شد. سپس مبتني بر اين بحران ‌ها، مدل اوليه ‌ي مشاوره طراحي شد. جهت ارزيابي روايي نظري الگو، از روش تطبيق الگو بهره گرفته شد. جهت تاييد روايي صوري و محتوايي، الگو در اختيار 12 متخصص قرار گرفت و پس از تاييد، در قالب 12 جلسه نهايي شد. در مرحله كمي از روش مورد منفرد استفاده شد. در مرحله كمي، سه مشاركت كننده به ‌صورت هدفمند از بين مردان خيانت كرده انتخاب شدند. الگو در سه مرحله خط پايه، مداخله و پيگيري اجرا شد. براي جمع‌ آوري داده ‌ها از پرسشنامه گرايش به خيانت (ATIS) استفاده شد و داده ‌ها از طريق تحليل ديداري، معني ‌داري آماري و باليني مورد تحليل قرار گرفتند. يافته ‌ها: نتايج نشان داد كه الگو نقش معناداري بر كاهش گرايش به خيانت زناشويي دارد (P 0/01). نتيجه ‌گيري: درمانگران مي‌ توانند از اين الگو، جهت كاهش گرايش به خيانت در فرد يا زوج درگير در خيانت زناشويي استفاده كنند.