جنگ هيبريدي روسيه در قبال جمهوري اوكراين با تاكيد بر راهبرد اطلاعاتي

در شرايطي كه نزديك به شش سال از آغاز بحران اوكراين و سرنگوني دولت طرفدار مسكو در كي‌يف مي‌گذرد، طرح‌ ديدگاه‌هاي متفاوت در خصوص رفتار روسيه در قبال بحران اوكراين همچنان ادامه دارد. هدف اين مقاله بررسي چرايي و چگونگي طولاني‌شدن بحران اوكراين از سال 2013 تا 2018 مي‌باشد. جهت نيل به مقصود، راهبرد روسيه در اوكراين و چرايي آن، مسئله اصلي است كه نوشتار پيش‌رو تلاش مي‌كند تا با مدل آاسكوپ و با بهره‌گيري از جنگ هيبريدي بدان بپردازد. براين اساس سوال اصلي مقاله بدين‌گونه است كه فدراسيون روسيه چگونه از جنگ اطلاعاتي براي نفوذ بر جمعيت غيرنظامي اوكراين استفاده كرده است؟ در پاسخ به اين پرسش اين فرضيه از سوي نويسندگان مطرح شده كه هدف اساسي روسيه بازگشت به جايگاه ابرقدرتي و تغيير موازنه به سود خود در مناسبات با غرب است. چون كسب اين هدف، ديگر به شيوه‌هاي جنگ متقارن و سنتي امكان‌پذير نيست، مسكو به نسل نوين جنگ‌ها يعني جنگ هيبريدي و بهره‌گيري از ابزارهاي متعدد و متنوع آن همچون حمله‌هاي سايبري، انتشار اخبار نادرست و جعلي روي آورده است. در اين راستا با بهره‌گيري از مدل آاسكوپ به بررسي منطقه، ساختارها، ظرفيت‌ها، سازمان‌ها، افراد و رويدادهاي بحران اوكراين مي‌پردازيم تا از طريق اين مدل ضمن تشريح وقايع موجود و دلايل پيش آمده بحران 2014م، روش‌هايي كه روسيه به وسيله آن بعضي از مناطق اوكراين را به كنترل خودش درآورد و بخشي از جمعيت غيرنظامي را به سوي خود جلب كرد، متمركز مي‌شويم. روش انجام اين پژوهش توصيفي تحليلي و مبتني بر گردآوري داده‌هاي مستخرج از منابع معتبر علمي شامل كتاب‌ها، مقالات علمي پژوهشي و سايت‌هاي اينترنتي مي‌باشد.