شناسايي و اولويت بندي عوامل موثر بر موفقيت كارآفريني دانشگاهي با رويكرد تاپسيس فازي مردد

امروزه دانشگاه به عنوان عاملي مهم در اقتصاد دانش‌محور و چرخه نوآوري ايفاي نقش مي‌نمايد و مي‌تواند به عنوان موتور محرك دانش بشري به شمار آيد و رشد و تعالي جوامع را دنبال مي‌كند. در اين عرصه، دانشگاه كارآفرين نقش مهمي را هم به عنوان توليدكننده و هم نهادي انتشاردهنده دانش ايفا مي‌كند. هدف از پژوهش حاضر شناسايي و اولويت‌بندي عوامل موثر بر موفقيت كارآفريني دانشگاهي است. جهت‌گيري‌هاي اين پژوهش، تركيبي از تحقيقات كاربردي و توسعه‌اي است. مبناي فلسفي اين تحقيق اثبات‎گرايي و از نظر رويكرد، استقرايي است. استراتژي تحقيق نيز از نوع پيمايشي است و از نظر نوع روش، جزء تحقيقات كمّي به شمار مي‌آيد. جامعه آماري دربرگيرنده تمامي اساتيد و مديران دانشگاه يزد مي‌باشد كه با استفاده از روش نمونه‌گيري هدفمند، 10 نفر انتخاب شدند كه در مرحله اولويت‌بندي هر يك از عوامل با استفاده از تكنيك تاپسيس فازي مردد همكاري كردند. نتايج نشان از شناسايي 33 عامل در ابعاد آموزشي، پژوهشي، سازماني، اقتصادي، بين سازماني، فرهنگي و انساني دارد كه در اين بين، عوامل حمايت مالي و معنوي دولت از فعاليت‌هاي كارآفريني دانشگاه‌ها، ميزان بودجه تخصيص داده شده دانشگاه براي فعاليت‌هاي تحقيق و توسعه، حمايت مديران ارشد دانشگاه از افراد داراي ايده، جذب كمك‌هاي مالي از نهادهاي مستقل، شركت‌هاي بزرگ و منابع خارجي و توسعه ايده‌ها، طرح‌ها و مدل‌هاي كسب‌وكار به ترتيب مهمترين عوامل موثر موفقيت كارآفريني دانشگاهي محسوب مي‌شود.