تجربه زندگي بيماران بهبود يافته مبتلا به كوويد-19: مطالعه پديدارشناسي تفسيري

زمينه و هدف: بيماري نوظهور كوويد19 به يك بحران سلامت در جهان تبديل شده و بر ابعاد مختلف زندگي انسان‌ها تأثير گذاشته است. درك و آگاهي از آن‌چه بيماران مبتلا به اين بيماري تجربه مي‌كنند به منظور مراقبت صحيح و جامع از آنان ضروري است. تحقيق حاضر با هدف شناخت تجارب زيسته بيماران بهبود يافته مبتلا به كوويد19 انجام گرفته است. روش بررسي: مطالعه حاضر مبتني بر رويكرد كيفي و از نوع پديدارشناسي تفسيري است كه در سال 1400 انجام گرفت. بدين منظور 13 بيمار بهبود يافته مبتلا به كوويد19 به روش مبتني بر هدف براساس معيارهاي ورود انتخاب شدند. جهت جمع‌آوري داده‌ها از مصاحبه‌هاي عميق و نيمه ساختارمند استفاده شد. متن مصاحبه‌ها ضبط و پس از نوشته شدن، با رويكرد هرمنيوتيك به روش Van Manen و براساس موثق بودن داده‌هاي كيفي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: از تحليل داده‌ها چهار درون‌مايه اصلي شامل: »ترس از مرگ قريب‌الوقوع «، »زندگي در حصار «، »دغدغه‌هاي خانوادگي « و »رنج محدوديت « به دست آمد. نتيجه‌گيري: تجربيات بيماران از ابتلا به بيماري كوويد19 نشان داد كه اين بيماري روي ابعاد جسماني، رواني، اقتصادي، خانوادگي و اجتماعي افراد تأثير مي‌گذارد. لذا درك چالش‌ها، تجربه‌ها و دغدغه‌هاي بيماران پيرامون ابتلا به اين بيماري، مي‌تواند به تصميم‌گيران اجرايي، كاركنان مراقبت‌هاي درماني و بهداشتي و متخصصان بهداشت روان نسبت به درك و آگاهي جامع از پيامدهاي آن، كمك كند.