بررسي تأثير آگاهي بخشي چهره به چهره بر اضطراب بيماران مبتلا به ويروس كوويد-19: يك مطالعه نيمه تجربي

زمينه و هدف: بيماري نوظهور كرونا، داراي عوارض روان‌شناختي متعددي از جمله اضطراب است. هدف مطالعه حاضر تعيين تأثير آگاهي بخشي چهره به چهره بر ميزان اضطراب مبتلايان به ويروس كوويد19 است. روش بررسي: در اين مطالعه تعداد 90 نفر از بيماران مبتلا به ويروس كوويد19 بستري در بيمارستان‌هاي وابسته به دانشگاه علوم پزشكي تهران در سال 1399 به روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه مداخله و كنترل (هر گروه 45 نفر) قرار گرفتند. پرسشنامه‌هاي اطلاعات فردي و بيماري و اضطراب DASS21 قبل از مداخله توسط هر دو گروه تكميل شد. آگاهي بخشي به صورت چهره به چهره طي دو جلسه 30 دقيقه‌اي و به فاصله 24 ساعت در گروه مداخله انجام گرفت و مجدداً پرسشنامه DASS21 روز بعد از اتمام جلسه دوم توسط بيماران تكميل شد. گروه كنترل اطلاعات معمول بخش را دريافت و پرسشنامه را مجدداً تكميل كردند. تجزيه و تحليل داده‌ها در نرم‌افزار SPSS نسخه 21 و با استفاده از آمار توصيفي و استنباطي انجام گرفت. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه قبل از مداخله بين ميانگين نمرات اضطراب بيماران دو گروه مداخله (20/9 ±71/12) و كنترل (08/7 ±71/14) تفاوت آماري معناداري مشاهده نشده است (05/0p ) اما در ميانگين نمرات گروه مداخله (64/5 ±68/5) و گروه كنترل (19/6 ±75/12) پس از مداخله، تفاوت معناداري مشاهده شد (05/0p˂). نتيجه‌گيري: اين مطالعه نشان داد كه آگاهي بخشي چهره به چهره مي‌تواند موجب كاهش اضطراب بيماران مبتلا به ويروس كوويد19 شود و قابل استفاده در مراكز درماني است.