سابقه خانوادگي سرطان و خطر ابتلا به سرطان دستگاه گوارش فوقاني در جنوب شرق ايران: يك مطالعه مورد-شاهدي

زمينه و اهداف: سرطان دستگاه گوارش فوقاني (UGIC) شامل سرطان معده و مري است كه يكي از مهمترين دلايل مرگ ناشي از سرطان در جهان است.هدف از انجام اين مطالعه بررسي رابطه بين سابقه خانوادگي سرطان و افزايش خطر ابتلا به UGIC در ايران است .  مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع مورد  شاهدي است كه بر روي 106 بيمار مبتلا بهUGIC ، 106 شاهد بيمارستاني و 106 شاهد جمعيتي كه از نظر سن و جنس با موارد همسان شد.داده ها با استفاده از يك پرسشنامه استاندارد به صورت مصاحبه حضوري جمع آوري و از مدل هاي رگرسيون لجستيك با روشconditional Forward براي تخمين نسبت شانس (OR) با فاصله اطمينان (CIs) 95٪ جهت تعيين رابطه معني داري UGIC با سابقه خانوادگي سرطان و از نرم افزار SPSS 22 و آزمون chi squareجهت تجزيه و تحليل داده ها استفاده شد. يافته ها: سابقه خانوادگي سرطان در گروه مورد شاهد بيمارستاني در اقوام درجه يك و درجه دو به ترتيب (9.04 - 2.18) : 95 % CI) 4.44=OR و (9.27 - 1.3: 95 % CI) 3.48=OR،در گروه مورد شاهد جمعيتي در اقوام درجه يك و درجه دو به ترتيب (23.75-3.74 : 95 % CI) 9.43=OR و (21.97-1.83 ) : 95 % CI) 6.35=OR با ابتلابه  UGICرابطه معني داري نشان داد. نتيجه گيري: يافته هاي اين مطالعه نشان داد، سابقه فاميلي سرطان به خصوص در بستگان درجه يك خطر ابتلا به UGIC  را افزايش مي دهد كه نياز به انجام مطالعات گسترده تر با حجم نمونه بيشتر است.