به سوي بهبود مديريت ريسك: مروري بر الگوهاي اولويت بندي راهكارهاي كنترل ريسك و ارائه يك چارچوب مفهومي جديد

امروزه نقش حياتي فرآيند مديريت ريسك در كنترل خطرات بركسي پوشيده نيست. يكي از اهداف اصلي اين فرآيند، كنترل خطرات با استفاده از راهكارهاي كنترلي مي باشد. اما به نظر مي رسد بحث مهم ارزيابي راهكارهاي كنترلي كمتر مورد بررسي قرار گرفته شده باشد. در نتيجه از ميان انبوه راهكارهاي كنترلي پيشنهاد شده، تعدادي بدون ارزيابي مدون و داراي پشتوانه تئوريكي و تنها به صورت ذهني انتخاب و اجرا مي شوند. اين موضوع باتوجه به محدوديت‌هاي منابع سازمان مي تواند به عنوان يك عامل بحراني در فرآيند مديريت ريسك به  شمار آيد. لذا در اين مطالعه با توجه به اهميت بالاي فرآيند ارزيابي راهكارهاي كنترل ريسك و ناديده انگاشته شدن آن در اكثر فرآيندهاي مديريت ريسك، در قالب يك مطالعه مروري به بررسي مزيت‌ها و معايب الگوهاي دسته بندي و اولويت بندي راهكارهاي كنترلي استخراج شده از متون پرداخته شد. همچنين يك چارچوب مفهومي به منظور توسعه روشي كاربردي و جامع در فرايند ارزيابي راهكارهاي كنترل ريسك ارائه گرديد. ملاحظات اخلاقي در تمام مراحل اجراي مطالعه رعايت شد. نتايج اين مطلعه نشان داد، اغلب الگوها و روش هاي ارزيابي راهكارهاي كنترل ريسك يا قادر به اولويت بندي دقيق راهكارهاي كنترلي به علت استفاده از معيارها و روش هاي نامناسب نيستند و يا اينكه به شدت محدود مي باشند. براساس چارچوب مفهومي بدست آمده پيشنهاد شد، روشي كاربردي و جامع با توجه به عناصر ريسك، عناصر كيفيت (همچون هزينه و مدت زمان اجراي راهكار كنترلي، قابليت اطمينان، كاربردپذيري و قابليت اجراي راهكار) و ماتريس كنترل خطرات Haddon با بهره‌گيري از روش هاي تصميم گيري چند معياره جهت ارزيابي راهكارهاي كنترلي ارائه گردد.