كليدواژه :
آموزش تفكر , نوشتار , عقل , جنون , دريدا
چكيده فارسي :
مفهوم تفكر و انديشيدن يكي از مسائل مهم معرفت شناسي است كه فيلسوفان و معرفت شناسان از ديرباز تا كنون ديدگاه هاي گوناگوني درباره چيستي تفكر و چگونگي ارتباط آن با عقل ابراز داشته اند. در اين نوشتار، ما به بازسازي مفهوم تفكر از ديدگاه دريدا به وسيله نقد او از خوانش فوكو از "من مي انديشم" دكارت پرداخته و چگونگي ارتباط آن را با آموزش تجزيه و تحليل مي كنيم. بر طبق ديدگاه فوكو، دكارت جنون را از تفكر كنار مي گذارد، در حالي كه به اعتقاد دريدا در كوگيتو، جنون وضعيتي از تفكر (درون تفكر) مي باشد. در خوانش دريدا، كوگيتو نقطه صفري است كه در آن عقل و جنون در هم تنيده اند. در حالي كه فوكو دكارت را چنين تفسير مي كند؛ من فكر مي كنم، پس من مجنون نيستم، دريدا او را چنين مي خواند: مجنون باشم يا نباشم، من فكر مي كنم، پس هستم. از سوي ديگر دريدا اذعان دارد كه تفكر خود، نوعي نوشتن است، فكر كردن؛ يا همان نوشتن، فقط به لطف غياب و وضعيت هاي امكان نيافته، و عقلانيت فقط به لطف عدم عقلانيت، يعني جنون، امكان مي يابد. نوشتار دريدايي نيز به واسطه رابطه اي مضاعف با آموزش فوكوي معلم امكان مي يابد؛ استاد در ابتدا دانشجو را با فراهم نمودن دانش و طرز تفكر مناسبي آموزش مي دهد و سپس دانشجو بخاطر اين كه خود فكر كند و صداي منحصر بفرد خود را ايجاد نمايد، استاد را به چالش مي كشد
چكيده لاتين :
The concept of thinking is one of the important issues in epistemology that philosophers and epistemologists have expressed different views on the nature of thinking and how relates to the reason. In this paper, we reconstruct the concept of thinking from Derrida's point of view through his critique on Foucault's reading of Descartes' "Cogito" and how relates to education. According to Foucault, Descartes excludes madness from thought, while Derrida believes that in Cogito, madness is only one case of thought (within thought). In Derrida's reading, Cogito is a zero point in which reason and madness are intertwined. While Foucault interprets Descartes as saying; I think, therefore I'm not mad, Derrida understands him as saying; Whether I am mad or not, Cogito, sum. Derrida, on the other hand, acknowledges that thinking is a kind of writing. Thinking; or the writing itself is possible only due to the absences and impossible situations, and rationality is possible only due to the irrationality, that is, madness. Derrida's writing is also made possible by a double connection with the teacher, Foucault's teaching; the teacher first of all, educates the students by providing the appropriate knowledge and way of thinking, and then the students challenge the teacher to think for themselves and create their unique voice.
