طراحي افزونگي ناوبري تلفيقي جديد با استفاده از مدلسازي تركيبي در تعيين وضعيت يك ماهواره در مدار LEO

استفاده از روش هاي مبتني بر مدلسازي رياضي و مدل سازي بر اساس داده براي طراحي زير سيستم هاي ناوبري هر كدام داراي معايبي از قبيل عدم قطعيت و وجود نامعيني در تعيين پارامترهاي مدلسازي مي باشند. در اين مقاله، معادلات حاكم بر حركت وضعي ماهواره را مورد بررسي قرار گرفته است. بدين منظور، در اين مقاله با فرض تكراري بودن اغتشاشات مداري در هر دور چرخش ماهواره به دور زمين، اغتشاشات مداري كه مهمترين علت بروز نا معيني در مدل سازي رياضي ماهواره مي باشد ابتدا توسط مشاهده گر مدلغزشي مرتبه دوم تخمين زده مي شود. سپس مقادير تخمين زده شده از اغتشاشات مداري با مدل سازي رياضي ماهواره تركيب مي شود و به عنوان افزونگي نرم افزاري براي شناسايي و تشخيص خرابي بكار گرفته مي شود. براي آزمون روش پيشنهادي مدل غير خطي يك ماهواره در نظر گرفته شده است و سيستم ناوبري پيشنهادي بر اساس مدل ديناميكي بر روي آن بررسي شده است. نتايج شبيه‌‌سازي بهبود دقت داده‌هاي ناوبري بدون افزودن سنسور جديد سخت افزاري را نشان مي‌دهد.