مطالعه مشخصات آيروديناميكي يك ايرفويل فوق بحراني با پيكره‌بندي برآافزاي دو الماني

در اين تحقيق عملكرد آيرودينامكي مقطع بال NASA SC(2)-0714 با پيكره‌بندي برآافزا شامل المان اصلي بال و فلپ اسلاتي در لبه فرار، به طور تجربي مورد تحقيق قرار گرفته است. آزمايشات در تونل باد و در عدد رينولدز 6^10×1.01 تحت زواياي حمله مختلف در بازه10 تا 25 درجه و همچنين زاويه انحراف فلپ 0، 20 و 35 درجه انجام شده است. در اين آزمايشات با استفاده از اندازه‌گيري‌هاي نيرويي، راندمان آيروديناميكي و محدوده واماندگي بال در شرايط مختلف تعيين شده است. همچنين با استفاده از اندازه‌گيري توزيع فشار در مقطع ميانه بال اصلي و فلپ و همچنين افت فشار كل در دنباله، به ترتيب موقعيت‌هاي شروع جدايش جريان و شكل پروفيل دنباله مشخص شده است. نتايج اين تحقيق نشان مي‌دهد كه با طراحي پيكره‌بندي برآافزا و بكارگيري فلپ اسلاتي در لبه فرار بال، ضريب برآي بيشينه در زاويه انحراف فلپ 35 درجه به ميزان 58% نسبت به حالت پايه ايرفويل افزايش داشته است.