تحليل داستان »هلال پنداشتن آن شخص خيال را» از مثنوي معنوي براساس مؤلفه هاي فرديتِ يونگ

با ظهور نقد ادبي جديد و رويكردهاي آن، خوانش متون ادبي از ديدگاه هاي گوناگون امكان پذير شد و دريافت معناي متن گسترۀ بيشتري پيداكرد كه به كمك آن مي توان به شباهت‌هاي معني دار متون مختلف پي برد. آنچه يونگ با عنوان نقد كهن‌الگويي و مضامين ناخودآگاه جمعي ياد مي‌كند؛ در روان آدمي نهادينه‌شده و به‌خصوص در آثار ادبي مختلف تجلي‌يافته است. مفاهيم ابداعي يونگ؛ ازجمله كهن‌الگوهاي باستاني مانند نقاب، پير خرد، سايه ...وطبيعتِ هدفمندِ روانِ انسان، به‌سوي تفرّد پيش-مي‌روند. در عصر حاضر، با پيوند هرچه بيشتر ادبيات و روان‌شناسي، مطالعۀ آثار ِادبي با رهيافت نظريات يونگ رونق بيشتري يافته است. يكي از نظرياتي كه در اين آثار كاربرد دارد، نظريۀ فرآيند فرديّت است؛ كه مراحل تكامل فرد را به‌صورت علمي مرور مي كند. يونگ و مولانا درصدد هستند تا راه دستيابي انسان به‌سوي كمال را ترسيم نمايند. پژوهشِ حاضر با اين رهيافت سعي دارد؛ با تحليلِ محتوا، كهن الگوهايِ متنِ داستان شخص خيال بين وعُمَر را استخراج نمايد و با فهم آن ها و قراردادنِ برابرنهاد كهن الگوي مناسب، داستان را بازشناسي نمايد؛ و متن را براساس مؤلفه هاي فرديت يونگ تحليل نمايد. اين پژوهش به روش كتابخانه اي، با رويكرد تحليلي ـ توصيفي انجام‌گرفته است.