تجربه‌زيسته دوركاري كاركنان در دوران ‌همه‌گيري كوويد 19

زمينه و هدف: همه‌گيري ويروس كرونا و نگراني‌هاي ايجادشده در جهان باعث شد كه سازمان‌ها دستخوش تغيير شوند و پذيرش دوركاري، به يكي از دغدغه‌هاي مهم كاركنان تبديل شود. هدف از پژوهش حاضر، بررسي تجربه‌زيسته كاركنان در دوران وقوع اين بيماري فراگير است. روش: پژوهش حاضر، پژوهشي كيفي با هدف اكتشافي است كه رويكرد پديدارشناسي را در پيش گرفته است. جامعه آماري پژوهش، كاركنان بخش‌هاي دولتي و خصوصي است كه به‌دليل شيوع پاندمي كوويد 19 و پيامدهاي آن مانند فاصله‌گذاري اجتماعي، ملزم شدند كه بخش عمده‌اي از امور شغلي خود را از طريق دوركاري انجام دهند. با استفاده از روش نمونه‌گيري هدفمند با 47 نفر از افراد جامعه آماري مصاحبه شد. اعتبارسنجي يافته‌هاي پژوهش نيز طي فرايند تأييد يافته‌ها با بهره‌مندي از مشاركت‌كنندگان انجام گرفت. يافته‌ها: نتايج پژوهش در قالب سه تم اصلي و ده تم فرعي دسته‌بندي شدند. تم‌هاي اصلي پژوهش عبارت‌اند از: عوامل فردي، عوامل خانوادگي و عوامل سازماني. در سطح فردي، تم‌هاي فرعي آسيب‌هاي جسمي و رواني، تغييرات رواني و اجتماعي و يادگيري و رشد فردي قرار گرفت. سطح خانواده، با تم‌هاي فرعي فرصت بهبود روابط خانوادگي، چالش‌هاي خانوادگي و تاب‌آوري مالي دسته‌بندي شد. زيرساخت دوركاري، ادراكات شغلي، مديريت دوركاري و نگرش/ضرورت‌هاي كاري جديد نيز در تم سطح سازماني قرار گرفتند. نتيجه‌گيري: با توجه به نوظهوربودن بيماري كرونا، سير مطالعاتي در خصوص پيامدهاي اين بيماري در حوزه دوركاري نيز در مراحل اوليه توسعه خود است. با وجود اين، عوامل استخراج شده، فعاليت‌هاي كاركنان را تحت تأثير قرار داده و توجه به آنان براي پيشبرد فعاليت‌هاي كاركنان امري ضروري است.