اثربخشي آموزش خوددلسوزي شناختي بر تاب‌آوري، بهزيستي روان‌شناختي و تحمل پريشاني معلمان زن ابتدايي شهر سبزوار

پژوهش حاضر با هدف تعيين اثربخشي آموزش خوددلسوزي شناختي بر تاب‌آوري، بهزيستي روان شناختي و تحمل پريشاني معلمان زن ابتدايي شهر سبزوار انجام شد. روش پژوهش نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون پس‌آزمون با گروه كنترل بود. حجم نمونه 40 نفر معلم زن ابتدايي شهر سبزوار در سال 1397 بود كه به روش نمونه‌گيري تصادفي ساده انتخاب و در دو گروه آزمايش(20 نفر) و كنترل (20 نفر) جايگزين شدند. داده هاي مورد نياز با استفاده از مقياس تاب آوري كانر و ديويدسون، بهزيستي روان شناختي ريف و تحمل پريشاني سيمونز و گاهر جمع آوري  و با استفاده از روش تحليل كواريانس تجزيه و تحليل شد. نتايج نشان داد كه آموزش خوددلسوزي شناختي بر تاب آوري، بهزيستي روان شناختي و تحمل پريشاني در معلمان زن ابتدايي شهر سبزوار تأثير مثبت و معناداري دارد(0.05 P). براين اساس آموزش خوددلسوزي شناختي يك برنامه مداخله اي مؤثر براي كمك به معلمان زن ابتدايي است.