صدور حكم حكومتي به منظور حفظ نظم و نظام جامعه اسلامي از ديدگاه فريقين

Issuing a government decree in order to maintain the order of the Islamic society from the perspective fariqeyn

بخشي از اختيارات حاكميتي هر زمامدار و هر نظام سياسي از طريق جعل و صدور قوانين و احكام حكومتي اعمال مي‌شود. با وجود احكام شرعي در انديشه سياسي ديني، پرسش اساسي، توجيه جمع نهاد قانونگذاري در نظام­هاي دموكراتيك با موضوع حكم حكومتي است. بنابراين، اين سئوال مطرح مي‌شود كه آيا «تقنين ولايي و صدور احكام ولايي ـ حكومتي» برخوردار از «مشروعيت ديني» است؟چه نسبتي ميان احكام شرعي و احكام حكومتي مي‌باشد؟ آيا احكام مذكور در تعارض با احكام شرعي است؟ بررسي خاستگاه و مشروعيت احكام حكومتي، مقوله‌اي ضروري است و بدون آن نمي‌توان هيچ تصوير مناسبي از بنياد نظري تدبير جامعه در نظام سياسي اسلام داشت. روش پژوهش حاضر تحليلي – تطبيقي در منابع اهل تسنن و تشيع است. نتايج نشان داد كه هر دو ديدگاه اعتقاد دارند «حفظ نظام» و جايگاه آن بايد در چهارچوب شريعت باشد، اما با دقت و تأمل در مصلحت فقه اهل سنت، درمي‌يابيم كه تشخيص آنها ظني است و مصلحت مظنونه هيچ‌گاه مقاصد شريعت را برآورده نمي‌كند؛ چون تطبيق آن كليات بر افراد خارجي و مسائل مستحدثه و نوظهور كار آساني نيست؛ اما در فقه شيعه به بركت عترت و روايات بسيار معصومان به اجتهاد ظني حاكم اسلامي كه با نصب عام از طرف معصوم مشروعيت يافته، نيازهاي حقيقي بشر در عرصه‌هاي گوناگون پاسخ گفته مي‌شود. بنابراين، مسئله مشروعيت در تحقق اصل «حفظ نظام» نقطه اختلاف بين فريقين است.

In any society (from the point of view of Shiite jurisprudence or Sunni jurisprudence), political thinkers try to answer political issues and problems based on the framework of political philosophy and the roots of government jurisprudence. Therefore, every government tries to justify its legitimacy based on a specific political philosophy Slow down. The need for a government decree, the relationship between religious law and government law, the falsification and issuance of orders and laws in Islamic society based on religious principles are important issues that need to have sufficient and appropriate religious justification. Both views believe that "maintaining order" and its place should be within the framework of Shari'a, but by carefully considering the interests of Sunni jurisprudence, we find that it is doubtful to recognize them, and the expediency of suspicion never meets the purposes of Shari'a; Because it is not easy to apply those generalities to foreigners and emerging issues; However, in Shiite jurisprudence, thanks to the traditions and narrations of many infallibles, the ijtihad of the Islamic ruler, which has been legitimized by the general installation of the infallible, responds to the real needs of human beings in various fields. It is between the two.