خوانش برجستگي‌‌هاي زباني و بومي- اقليمي در شعر معاصر مازندران

A Study of language and Local-Climatic Factors in Contemporary Poetry of Mazandaran

بوم (local) از واژه‌هاي ‌پرتكرار درحوزه‌ي دانش زيست محيطي است. اين اصطلاح در پيوند با مفاهيم ادبي و دانش بوم شناسي (ecology) فصل جديدي در مطالعات ميان رشته‌اي گشوده‌است. منظور از ادبيات بومي- اقليمي هر نوع تجربه‌اي است كه در رهگذر زندگي يك شاعر با محيط پيرامون در خيال، زبان، انديشه و عواطفش انعكاس پيدا كند. شعربومي- اقليمي، شعري سوبژكتيو با ارگانيسمي كه سنت و مدرنيزم در بافت آن نمايان است. اين جستار به دنبال پاسخ به اين پرسش است كه عناصر بومي- اقليمي در غناي صورت‌هاي زباني و ذهني شعر مازندران چه نقشي‌هايي ايفا كرده‌است. پژوهش حاضر حاصل خوانش(225) دفتر شعر پنجاه شاعر مازندران از(1350تا1400)است كه در آن نويسندگان كوشيده‌اند، عناصر بومي- اقليمي را در دو كلان شاخصه‌ي جغرافيايي و اجتماعي– فرهنگي در نه خُرد شاخصه صورت‌بندي نمايند. از اين منظر نقش عناصر محيطي و رسالت جغرافيايي در تمام گرايش‌هاي سبكي، قالب‌ها و ژانرهاي موجود در شعراستان مازندران واكاوي شده‌است. يافته‌هاي اين پژوهش با توجه به تحليل داده‌هاي‌آماري، نشان مي‌دهد كه المان‌هاي بومي- اقليمي در شاخصه‌ي اجتماعي– فرهنگي شعر مازندران نمود قابل ملاحظه‌ي داشته چنانكه آداب و رسوم، باورها و اعتقادات، واژگان بومي، سنت و مدرنيته، موسيقي و نگاه زيست‌محيطي در روساخت و ژرف ساخت سروده‌ها به تصوير درآمده‌است. روش پژوهش تلفيقي از نوع كمي و تحليل محتوا با استفاده از منابع اسنادي و سايت‌هاي معتبراينترنتي است.

Locality and climate are of frequently used terms in environmental studies which, coupled with literary notions and ecology, have presented researchers with new, interdisciplinary research goals. Local and climate studies include any experience which reflects the interaction of a poet and his/ her immediate environment in his/ her imagination, language, thoughts or feelings. Local and climate poetry is a subjective poetry with a certain structure which simultaneously displays tradition and modernity. In this study, we aim to find an answer to this question: what roles have local-climatic elements played in the richness of mental and linguistic images of Mazandaran poetry? The present research is the result of examining 225 poetry collections of 50 Mazandarani poets (1350-1400). In it, we have attempted to classify local-climatic elements based on two major geographical and socio-cultural and nine minor features. From this perspective, the role of environmental elements and geographical messages they are trying to convey have been examined in all the existing stylistic tendencies, frameworks and genres in the poetry of Mazandaran. Findings of this study, regarding statistical data analysis, indicate that frequency of local-climatic elements is significant in socio-cultural feature of Mazandaran poetry in a way that customs and rituals, beliefs, colloquial terms, tradition and modernity, music and environmental approaches have been depicted in surface and deep structures of poems. Research methodology used in this study is a mixed method (qualitative and quantitative) which makes use of reference documents and reliable Internet sites.