اصلاح سطح غشاي نانوفيلتري با پلي(وينيل الكل) و نانوذرات كربن فعال عامل‌دارشده با كيتوسان

فرضيه: غشاي لايه‌نازك نانوفيلتري با پلي(وينيل الكل) و نانوذرات كربن فعال عامل‌دار‌شده با كيتوسان اصلاح شد. اثر لايه سطحي تشكيل‌شده بر ساختار و خواص جداسازي غشاها بررسي شد.روش‌ها: براي ارزيابي غشاها از ميكروسكوپي الكتروني پويشي (SEM)، طيف‌سنجي زيرقرمز تبديل فوريه (FTIR)، اندازه‌گيري مقدار آب، تخلخل و متوسط اندازه منفذ، پس‌زني  سديم كلريد و سديم سولفات، شار آب و نسبت بازيابي شار غشا به‌منظور بررسي قابليت ضدگرفتگي استفاده شد.يافته‌ها: نتايج FTIR تشكيل گروه‌هاي هيدروكسيل و آمين را روي سطح غشاهاي اصلاح‌شده تأييد كرد. عكس‌هاي SEM تشكيل لايه‌اي يكنواخت را روي سطح غشاهاي اصلاح‌شده نشان داد. همچنين در عكس‌هاي SEM نشان داده شد، افزودن نانوذرات به پلي(وينيل الكل)، به ساختاري ناهمگن و متراكم بر سطح غشاها منجر شده است. اصلاح غشاي اوليه با استفاده از پلي(وينيل الكل) و نانوذرات اصلاح‌شده كربن فعال تا %0.25 وزني ابتدا سبب افزايش مقدار آب شد و با افزايش مقدار نانوذرات از %0.25 تا %1 وزني دوباره مقدار آب غشا كاهش يافت. نتايج نشان داد، تمام غشاهاي اصلاح‌شده، متوسط اندازه منفذ بزرگ‌تري در مقايسه با غشاي اصلاح‌نشده دارند. همچنين تمام غشاهاي اصلاح‌شده شار آب بيشتري از غشاي اوليه نشان دادند. افرون بر اين، نتايج پس‌زني نمك نشان داد، اصلاح سطح غشاي نانوفيلتري اثر مثبتي در جلوگيري از كاهش مقدار پس‌زني با وجود افزايش مقدار شار داشته است. مقدار پس‌زني نمك سديم سولفات بيشتر از پس‌زني سديم كلريد اندازه‌گيري شد. نسبت بازيابي شار در غشا‌هاي اصلاح‌شده بيش از %92 و در نمونه اوليه بيش از %66 ارزيابي شد كه قابليت ضدگرفتگي غشاهاي اصلاح‌شده را تأييد مي‌كند.