تكوين آگاهي و خودآگاهي در وضع سياسي؛ بر اساس آموزه دانش و بنياد حق طبيعي فيشته

Genesis of Awareness and Self-Awareness in the Political Situation; Based on The System of Knowledge and Foundation of Natural Rights

آگاهي كه يكي از مسائل كانوني ايده‌آليسم آلماني است تفسيرهاي متنوعي در ميان فلاسفه آلمان به خود ديده است. كانت با فرض شي في نفسه، آگاهي را تكه تكه و در قامت سه نقد خود ارائه داد. بعد از او راينهولت و شولتسه با انتقاد از شي في نفسه زمينه تفسيري نوآيين از آگاهي را به دست فيشته فراهم آوردند. فيشته با به حق دانستن نقد شولتسه از شي في نفسه، آگاهي را در وحدت سوژه مطلق جمع نمود. سپس او با ايجاد نسبتي ديالكتيكي ميان آگاهي، خودآگاهي و بيناسوژگاني تفسيري انقلابي از نحوه تكوين آگاهي به دست داد. در اين مقاله سعي مي‌كنيم تفسير فيشته از آگاهي را با توجه به ارتباطي كه وي ميان آگاهي، خودآگاهي و بيناسوژگاني برقرار مي‌كند توضيح داده و نحوه تقويم آگاهي و خودآگاهي را در وضع سياسي ارائه دهيم. او ابتدا ادعا مي‌كند كه آگاهي به لحاظ منطقي در تكوين خود نيازمند نظمي است كه خودآگاهي براي آن فراهم مي‌كند و سپس نظم موجود در خودآگاهي را وابسته به ايجاد رابطه‌اي مي‌‌داند كه در فرايند به رسميت شناسي ميان سوژه‌ها به وقوع مي‌پيوندد.

Consciousness, which is one of the central issues of German idealism, has received various interpretations among German philosophers. Assuming the thing-in-itself, Kant presented consciousness in pieces and presented it in the form of three critiques. After him, Reinholt and Schultze, by criticizing the thing-in-itself, provided the ground for a new interpretation of consciousness by Fichte. Fichte with approval Schultze's critique of the thing-in-itself, rightly gathered consciousness into the unity of the absolute subject. He then gave a revolutionary interpretation of how consciousness develops by creating a dialectical relationship between consciousness, self-consciousness, and intersubjectivity. In this article, we try to explain Fichte's interpretation of consciousness according to the relationship that he establishes between consciousness, self-consciousness and intersubjectivity, and to present the calendar of consciousness and self-consciousness in the political situation. He first argues that consciousness logically requires an order in which self-consciousness provides its development and He then considers the order in consciousness as dependent on the creation of a relationship that occurs in the process of recognition between subjects.