بهبود عملكرد سامانه‌هاي توزيع آب كشاورزي در شبكه هاي آبياري با رويكرد پيوند آب-غذا-انرژي

بهبود كارايي سامانه‌هاي توزيع آب در بخش كشاورزي به منظور افزايش نسبي توليد محصولات زراعي با توجه به حجم آب سطحي و انرژي مصرفي، امري ضروري است. از اينرو هدف اصلي تحقيق حاضر، ارزيابي عملكرد گزينه‌هاي كاربردي در طرح‌هاي مدرن‌سازي به‌منظور بهبود عملكرد سامانه‌هاي توزيع آب سطحي در شبكه‌هاي آبياري و انجام ارزيابي كمي عملكرد آنها مبتني بر رويكرد پيوند آبغذاانرژي است. در اين مطالعه، علاوه بر شبيه‌سازي وضعيت موجود توزيع آب در كانال اصلي شبكه آبياري رودشت اصفهان تحت دو سناريوي بهره‌برداري نرمال و كم‌آبي؛ دو سامانه بهره‌برداري دستي بهبود‌يافته و روش كنترل خودكار پيش‌بين (MPC) توسعه داده شد و بهبود توزيع آب سطحي بررسي گرديد. به منظور بررسي روش‌هاي بهره‌برداري، از هشت شاخص تحويل آب سطحي، انرژي مصرفي، بهره‌وري آب سطحي، بهره‌وري غذا، بهره‌وري انرژي، بهره‌وري اقتصادي آب سطحي، بهره‌وري اقتصادي انرژي و بهره‌وري اقتصادي غذا استفاده شد. در وضعيت موجود (روش بهره‌برداري دستي) تحت سناريو نرمال مقدار ميانگين شاخص پيوند آبغذاانرژي برابر با 041 و در سناريو كم‌آبي برابر با 0.07 برآورد گرديد. با ارتقا روش بهره‌برداري به دستي بهبود‌يافته نيز، مقدار ميانگين شاخص پيوند آبغذاانرژي در سناريو نرمال برابر با 0.46 و در سناريو كم‌آبي برابر با 0.09 برآورد گرديد. هم‌چنين نتايج MPC نشان داد كه اين روش در سناريو نرمال و كم‌آبي به ترتيب با مقدار ميانگين 0.94 و 0.38 داراي بهترين عملكرد است. رويكرد ارزيابي پيشنهادي مي‌تواند به عنوان يك ابزار مناسب براي ارزيابي و اولويت‌بندي گزينه‌هاي مدرن‌سازي سامانه‌هاي توزيع آب كشاورزي مورد استفاده قرار گيرد.