بررسي مديريت آب و كود نيتروژن بر عملكرد واجزاي عملكرد گياه كينوا (Chenopodium quinoa Willd.) در منطقه باجگاه (استان فارس)

امروزه استفاده موثر از منابع محدود آب وخاك براي كاشت گياه جديد مقاوم به تنش هاي محيطي، مانند كينوا، دركشاورزي مورد توجه قرارگرفته است. به‌ منظور بررسي برهمكنش سطوح مختلف آب آبياري و كود نيتروژن بر عملكرد و اجزا عملكرد كينوا رقم Titicaca، در اسفند1396 آزمايشي مزرعه اي به مدت چهار ماه در منطقه باجگاه استان فارس انجام شد. آزمايش فاكتوريل در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي در سه تكرار با 12 تيمار اجرا شد. فاكتورهاي آزمايش، كود نيتروژن درچهار سطح كودي صفر، 125، 250 و 375 كيلوگرم نيتروژن درهكتار وآب آبياري در سه سطح آبياري كامل، 75 درصد آبياري كامل و50 درصد آبياري كامل بود. پس از آماده سازي بستر كشت و عمليات خاكورزي، بذر كينوا با تراكم 20 گياه در مترمربع كشت شد. تيمارهاي آبياري پس از استقرار كامل گياه و به روش آبياري كرتي اعمال شد. كود نيتروژن، به صورت سرك، در دو مرحله سبزينگي و پركردن دانه به مزرعه داده شد. كاهش آب آبياري به ميزان 25 درصد، تفاوت معني داري در عملكرد دانه در سطوح كودي صفر، 125 و250 كيلوگرم نيتروژن درهكتارايجاد نكرد. افزايش سطوح كودي از 250 به kg N ha1 375 در شرايط كم آبياري در سطوح 75 و 50 درصد آبياري كامل (600 و 485mm) باعث تفاوت معني دار در عملكرد دانه و ماده خشك كل گياه كينوا نگرديد. به طوركلي تيمار آبياري قابل توصيه و حد بهينه كود نيتروژن كاربردي در منطقه مورد مطالعه، براي گياه كينوا با در نظر داشتن عملكرد دانه، ماده خشك كل، شاخص برداشت، وزن هزاردانه و بهره وري آب، كم آبياري 75 درصد آبياري كامل و كود نيتروژن kg N ha1 250 مي باشد. همچنين با مديريت آب و كود ذكر شده، حد آستانه شاخص كلروفيل برگ معادل 55 تعيين شد.