بررسي باكتري‌هاي كلي‌فرم مقاوم به آنتي‌بيوتيك در رودخانه زرجوب

آلودگي رودخانه ها به باكتري هاي مقاوم به آنتي بيوتيك، سبب پخش اين باكتري ها در محيط و ورود آن ها به زنجيره غذايي مي شود كه تهديدي جدي براي سلامت عمومي است. هدف اين پژوهش، بررسي حضور كلي فرم هاي مقاوم به آنتي بيوتيك در رودخانه زرجوب بود. براي بررسي نقش منابع آلودگي از آب رودخانه، در سه نقطه ورودي، وسط و خروجي شهر رشت در ماه هاي مرداد و بهمن 1398 نمونه برداري شد. شمارش كلي فرم ها در محيط كشت ائوزينمتيلن بلو آگار داراي µg mL1 100 آنتي بيوتيك و به روش پليت كانت انجام شد. در اين پژوهش، از آنتي بيوتيك هاي سفالكسين، جنتامايسين، داكسي سايكلين و سيپروفلوكساسين استفاده شد. مقاومت ايشريشيا كولاي (E. coli) به عنوان باكتري شاخص به آنتي بيوتيك ها بر اساس روش كربيبائر مورد آزمايش قرار گرفت و قطر ناحيه بازدارندگي (ZOI) اندازه گيري شد. بيشترين تعداد كلي فرم هاي مقاوم در برابر آنتي بيوتيك سيپروفلوكساسين در نمونه مرداد ماه (CFU mL1 Log 66/6) و كمترين تعداد آن ها در برابر جنتامايسين و در نمونه بهمن ماه (CFU mL1 Log 44/3) به دست آمد. همچنين بالاترين تعداد كلي فرم هاي مقاوم در برابر آنتي بيوتيك ها در نقطه نمونه برداري وسط شهر و در مرداد ماه به دست آمد. روند تغيير كلي فرم هاي مقاوم به آنتي بيوتيك ها نشان داد كه در بهمن ماه با عبور رودخانه از شهر، تعداد آن ها افزايش يافت اما در مرداد ماه در وسط شهر بيشتر از دو جايگاه ديگر بود. بررسي ZOI باكتري E. coli نشان داد كه اين باكتري در هر سه جايگاه نمونه برداري در برابر همه آنتي بيوتيك ها بجز داكسي سايكلين و در هر دو ماه نمونه برداري به سفالكسين مقاوم بود. در كل، 35 درصد كلي فرم هاي رودخانه زرجوب به سيپروفلوكساسين و باكتري شاخصE. coli جدا شده از آب رودخانه (در هر سه نقطه و دو ماه نمونه برداري) به سفالكسين مقاوم بودند. بنابراين مصرف آب رودخانه زرجوب در پايين دست در كشاورزي و آبزي پروروي به ويژه در فصل گرم سال مناسب نيست.