توسعه و ارزيابي يك روش كاربردي جهت محاسبه افت فشار در لوله‌هاي آبده با قطره‌چكان داخل خط

در اين تحقيق به منظور تعيين افت‌هاي اصلي و جزئي و تحليل هيدروليكي جريان درون لوله‌هاي آبده قطره‌چكان‌دار در سيستم آبياري قطره‌اي، يك روش كاربردي پيشنهاد گرديده است. در اين روش، افت اصطكاكي بين قطره‌چكان‌ها و افت جزئي مربوط به قطره‌چكان‌ها با بهره‌گيري از روش گام به گام محاسبه شد و از مجموع آنها افت كل در طول لوله تعيين گرديد. بمنظور تعيين افت‌هاي جزئي، رابطه نمائي بين دبي لوله و افت اندازه‌گيري شده مربوط به لوله‌هاي ساده و قطره‌چكان‌دار انتخاب‌شده به روش رگرسيون غيرخطي تعيين شد. سپس از تفاضل مقادير افت بين نتايج اين روابط در دبي‌هاي مختلف و اجراي رگرسيون مجدد، رابطه حاكم بين افت جزئي و دبي لوله در لوله‌هاي آبده مختلف تعيين شد. همچنين بمنظور تعيين افت اصطكاكي، روابط هيزنويليامز و دارسيوايسباخ بكار گرفته شد. جهت تعيين ضريب افت اصطكاكي (f) از روابط آتشول، بلاسيوس و دياگرام مودي استفاده شد. بدين ترتيب چهار روش مختلف از تركيب معادلات افت جزئي و اصطكاكي به‌دست آمد و با استفاده از شاخص‌هاي خطاي نسبي، MAE و RMAE ارزيابي شد. آزمايشات بر روي سه نمونه 60 متري از لوله‌هاي قطره‌چكان‌دار با فواصل 20/0، 40/0 و 50/0 متر و قطر 16 ميليمتر به انضمام يك نمونه لوله ساده با قطر و طول مشابه در فشارهاي 50، 100، 150 و 200 كيلوپاسكال انجام شد. نتايج اثبات كرد كه رابطه تجربي پيشنهادي براي تخمين افت جزئي كاركرد قابل‌قبولي داشته است و براي محاسبه افت اصطكاكي در لوله آبده رابطه دارسيوايسباخ مبتني بر رابطه بلاسيوس نسبت به ساير روش‌ها دقت بيشتري داشت. بنابراين روش پيشنهادي براي محاسبه افت در لوله‌هاي آبده قطره‌چكان‌دار توصيه مي‌گردد.