برآورد شاخص‌هاي مختلف تنش آبي ذرت علوفه‌اي جهت مديريت كم‌آبياري

مديريت كم آبياري يكي از راهكارهاي مؤثر جهت افزايش بهره وري آب در مناطق خشك و نيمه خشك است. با توجه به اينكه در كم آبياري گياه در معرض تنش آبي است لذا بررسي وضعيت تنش آبي گياه امري ضروري است. هدف از اين پژوهش بررسي وضعيت تنش آبي ذرت علوفه اي تحت سطوح مختلف آبياري با استفاده از نمايه هاي مختلف خاك و گياه است. از اين رو تحقيقي در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي با چهار سطح آبياري؛ (I50، I75، I100 و I125) در دانشكده كشاورزي دانشگاه لرستان اجرا گرديد. نتايج نشان داد كه تأثير سطوح مختلف آبياري روي شاخص هاي CWSI، RWC، KS، رطوبت باقيمانده خاك، عملكرد محصول و بهره وري آب در سطح اطمينان يك درصد معني دار بود. شاخص CWSI از 18/0 در تيمار I125 به مقدار 47/0 در تيمار I50 افزايش يافت. شاخص محتواي نسبي آب برگ(RWC) نيز با كاهش ميزان رطوبت خاك از 68 درصد در تيمار I125  به 42 درصد در تيمار I50 رسيد. بيشترين و كمترين مقدار متوسط ضريب تنش آبي(KS) در طول دوره رشد مربوط به تيمارهاي I50 و I125 به ترتيب معادل 32/0 و 94/0 بدست آمد. همچنين با كاهش50 درصد نياز آبي گياه ميزان عملكرد نسبت به شرايط آبياري كامل حدود 42 درصد كاهش داشت و تيمارهاي I100 و I50 به ترتيب با مقادير 75/2 و 53/2 كيلوگرم بر متر مكعب داراي بيشترين و كمترين ميزان بهره وري آب بودند. در اين تحقيق رابطه بين عملكرد محصول و شاخص هاي CWSI، RWC، KS و رطوبت باقيمانده خاك () با همبستگي بالايي حاصل گرديد. در نهايت مي توان بيان كرد كه شاخص هاي تنش آبي قابليت بررسي تنش آبي در گياه ذرت علوفه اي را دارند.