تاثير نوع و روش مصرف كودهاي حاوي روي برعملكرد، اجزاي عملكرد برنج رقم هاشمي و مقدار روي قابل‌جذب خاك‌

كمبود روي پس از كمبود عناصر پرمصرف گسترده‌ترين ناهنجاري تغذيه‌اي در اراضي شاليزاري است. به منظور بررسي تاثير نوع و روش مصرف كودهاي روي بر عملكرد و اجزاي عملكرد برنج رقم هاشمي و روي قابل‌جذب در خاك‌هاي مختلف شاليزاري دچار كمبود روي، آزمايشي دو ساله و گلداني در هواي آزاد به صورت فاكتوريل در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي با سه تكرار در دو سال زراعي 1397 و  1398 در مؤسسه تحقيقات برنج كشور–رشت اجرا شد. عامل‌هاي آزمايش شامل نوع كود روي در چهار سطح (سولفات روي، اكسيد روي، ZnEDTA و بدون مصرف كود روي)، روش مصرف كود در سه سطح (مصرف خاكي، محلول‌پاشي سه مرحله‌اي در حداكثر پنجه‌زني، پيش از گلدهي و آغاز رسيدن دانه و غوطه‌وري ريشه در محلول 0.5 درصد حاوي روي) بودند. نتايج نشان داد كه تمامي منابع كودي و روش مصرف در خاك‌هاي مورد مطالعه بر بسياري از صفات اندازه‌گيري شده مانند ميزان روي قابل‌جذب خاك، ارتفاع بوته، طول خوشه، وزن هزار‌دانه، عملكرد دانه و عملكرد كاه و كلش تأثير معني‌دار داشتند. بيشترين مقدار افزايش روي قابل‌جذب خاك، ارتفاع بوته، تعداد‌كل پنجه، طول خوشه و عملكرد دانه و كاه رقم هاشمي به ترتيب 3 برابري، 50،10، 15.3، 80 و 68 درصدي ناشي از مصرف خاكي 20 كيلوگرم روي در هكتار از منبع سولفات‌روي به ثبت رسيد. بنابراين مي‌توان نتيجه گرفت در خاك‌هاي شاليزاري با كمبود روي مصرف خاكي 20 كيلوگرم روي در هكتار از منبع سولفات‌روي و سپس محلول‌پاشي سه مرحله‌اي مي‌تواند سبب بهبود چشم‌گير عمكرد دانه و كاه برنج رقم هاشمي شود.