تأثير كود نيتروژنه و مرغي بر عملكرد و باقيمانده نيترات در محصول پياز كشت پاييزه در منطقه جيرفت

پژوهش حاضر با هدف ارزيابي كاربرد تلفيقي كود مرغي و اوره در توليد پياز در قالب طرح پايه بلوك هاي كامل تصادفي در سه تكرار و طي سال هاي 1397 و 1398 اجرا شد. تيمارهاي پژوهش عبارت بودند از: 1-شاهد (عرف منطقه، 276kg/ha N) 2-حد بهينه توصيه شده نيتروژن براي محصول منطقه(184kg/ha N)+مصرف بهينه ساير عناصر غذايي 3-مصرف نيتروژن 25% بيشتر از حد بهينه+مصرف بهينه ساير عناصر غذايي، 4-مصرف نيتروژن 25% درصد كمتر از حد بهينه+پنج تن كود مرغي در هكتار+مصرف بهينه ساير عناصر غذايي و 5-مصرف نيتروژن 25% كمتر از حد بهينه+ده تن كود مرغي در هكتار+مصرف بهينه ساير عناصر غذايي. نتايج نشان داد كه اثرات تيمارهاي كود بر عملكرد، غلظت ساير عناصر و ياقيمانده نيترات در سوخ و برگ پياز در سطح احتمال يك درصد معني دار بود. تيمار شاهد داراي كمترين عملكرد (43.3 تن در هكتار) و بيشترين باقيمانده نيترات در سوخ و برگ (به ترتيب184.3 و 571.2 ميلي گرم در كيلوگرم ماده خشك) و كمترين غلظت پتاسيم، آهن، روي و منگنز بود. همچنين تيمار پنج بيشترين عملكرد (25.1 درصد افزايش نسبت به شاهد) را نشان داد و اختلاف معني داري در عملكرد در دو تيمار چهار و پنج مشاهده نشد. كمترين ميزان نيترات سوخ در تيمار چهار بود كه نسبت به تيمارهاي يك، دو، سه و پنج به ترتيب 69.9، 21.7، 43.3 و 3.4 درصد كمتر بود. از نظر اهميت اقتصادي، كاربرد تيمار چهار ضمن كاهش 50 درصدي مصرف كود اوره و در نتيجه كاهش نيترات سوخ به كمتر از حد بحراني و افزايش 18 درصدي محصول، درآمدي حدود 11 درصد بيشتر نسبت به تيمار شاهد (عرف منطقه) را موجب گرديد.