تاثير آموزش مبتني بر مدل بزنف بررفتارتغذيه اي زنان ميانسال داراي عامل اضافه وزن و چاقي

زمينه و هدف: زنان بدليل تغييرات فيزيولوژيكي كه دوره ميانسالي تجربه مـي كننـد، از نظـر تغذيـه نيازمنـد توجـه بيشتري ميباشند. مطالعه حاضر با هدف تعيين تاثير آموزش مبتني بر مدل بزنف بر رفتار تغذيهاي زنان ميانسال مبـتلا به اضافه وزن و چاق انجام شد. روشها: اين مطالعه به روش نيمه تجربي در سال 1399 بر روي 140 نفراز زنـان ميانسـال بـا اضـافه وزن و چـاقي تحت پوشش مراكز بهداشتي درماني دانشگاه علوم پزشكي تربت حيدريه انجام شد. دادهها به وسـيله پرسشـنامه روا و پايا جمعآوري و با آزمونهاي آماري مجذوركاي، من ويتني و ويلكاكسون و با استفاده از نـرم افـزار spss نسـخه 26 تحليل گرديد. نتايج: ميانگين سن زنان در گروه مداخله و كنترل به ترتيب 30/43 و 65/41 سال بود. قبل از مداخله دو گروه از نظر متغيرها و سازههاي مدل بزنف اختلاف معني داري نداشتند.(p 0.05) پس از مداخله بـين دو گـروه از لحـاظ ميـانگين سازهاي مدل بزنف اختلاف معني داري مشاهد شد.(p 0.05) اما بين ميانگين سازه هاي نگرش، هنجارهاي انتزاعـي و رفتارهاي پيشگيري كننده اختلاف معناداري بدست نيامد.(p 0.05). نتيجه گيري: اجراي برنامه آموزشي مبتني بر مدل بزنف ميتواند علاوه بر ارتقاي آگاهي زنان ميانسال در مورد تغذيه سالم ، با تاكيد بر عوامل قادر ساز و قصد رفتاري ، برخي رفتارهاي تغذيهاي زنان ميانسال را اصلاح نمايد.